counter on tumblr
IWannaRun78: 2011

zaterdag 31 december 2011

Trailrunning op de Veluwe



Het jaar 2011 dient in stijl te worden afgesloten, ik besluit om af te reizen naar Veluwe om daar een groot gedeelte te gaan doen van de Veluwezoom trail. Deze wordt eind juni wordt deze georganiseerd, maar ik zat toen in Tromso voor een marathon. Ik ga vandaag rond de 30km lopen. Trailschoentjes en drinkrugzak zijn mee.

Het heeft vannacht goed geregend, dus het beloofd een nat parkoers te worden. De auto wordt geparkeerd bij Rheden bij Natuurmonumenten, vanaf daar is het een kleine kilometer naar het parcours. Het bos begint meteen al mooi, en het is idd nat, ik probeer netjes de modderplassen te ontwijken.

De modderhelling
Zo alleen lopend door de bossen is het een goed moment om na te denken over 2011 op hardloopgebied. Het was een mooi jaar, ik had een doel gesteld van 12 marathons, maar dat ging me  wel erg makkelijk af, het werden er 19.

Na vier kilometer sta ik opeens toch wel bij een steile helling, veel modder en wel erg steil. Toch maar rustig naar beneden, oeps, ik glij, en glij en ben wel opeens wel heel snel beneden. Ik krabbel een beetje beduusd op, handen vol modder. Gelukkig heb ik een liter water bij me, en kan op die manier mijn handen schoonspoelen. Daar ga ik weer.

Dit doet me denken aan mijn trailavonturen dit jaar in Denemarken, maar ook bij de Teutolauf, de UHT en Diever waar het altijd zwaar was, maar wat is het mooi om zo in de natuur te kunnen hardlopen.

Ver weg hoor ik overal vuurwerk knallen, maar in het bos ben ik alleen, met veel bomen om mij heen, wat is het toch genieten op dit soort momenten. Al snel kom ik terecht op de heide. Daar is het echt nat. Soms lukt het me om droge plekjes te vinden. Maar de schoenen en sokken worden echt goed nat.

Einde moet ik ergens links, maar ik sta oog in oog met een rund, met grote hoorns. Hij staat precies midden op het pad. hmmm.....ik voel me erg een stedeling. We doen een spelletje wie het eerst met de ogen knippert. Ik verlies. Ik negeer hem, en hoop dat ie wegloopt, het rund vind het wel grappig en blijft gewoon staan. Potver...ik besluit dat ik maar terug ga en een andere stuk route neem. Dat wordt een ruiterpad, met alleen maar modder, ook wel leuk.

Water op de heide
Al snel sta ik weer op de goede route, en de route gaat weer langs mooie stukjes Veluwe. Soms snap ik even niet waar de trail loopt, maar vaak lukt het me om het toch te vinden.

Het zoeken naar de weg, dat was ook zo mooi bij de Monnikentocht, dat was 50 km genieten door het Groningise landschap. Dat was 1 van de 3 ultra's dit jaar, waar ik bij de 50 van Assen een mooie PR liep. Ook liep ik een mooie PR bij de dam-tot-damloop, tussen alle snelle jongens.

Ik zie dat ik de originele startlocatie nader, zodra ik er ben, begin het meteen weer met goede heuveltjes en weer mooie natuur. De pit is er ondertussen, na 25km wel een beetje uit, maar we gaan gewoon door. Langzaam nader ik het plaatsje Dieren, het wordt weer wat drukker in het bos. Maar ik mag weer ergens naar rechts, en dan is een wel een super mooi stuk. Het pad loopt tussen twee heuvels door, met overal grote bomen. Leuke van die heuvels is dat ze allemaal water afvoeren, naar beneden, en wie loopt daar? Ikke! Modderstampend ga ik weer verder.
Het beest...

Al die modder is wat anders dan de hitte bij de verschillende wedstrijden dit jaar, wat was het soms bloedheet. Monnikkentocht en de marathon van Zeeland voerde toch wel de lijst aan dit jaar.

En daar bij de 32km raak ik het spoor compleet bijster. Niet zo gek, ik zit weer in de bebouwing, bij een bezoekerscentrum. Ik snap er echt niks van, maar vind het wel prima. Ik volg de asfaltweg naar beneden, maar zie jaloers toe hoe mooi de natuur aan de linkerkant is.....

Asfalt is ook wel even lekker, binnenkort maar weer is een wedstrijdje lopen bij SV Friesland, mijn clubje. Daar heb ik afgelopen jaar ook redelijk wat wedstrijdjes meegepikt.


Ongemerkt gaan mijn gedachten naar al die keren dit jaar dat ik er bijna was op de marathon, hoe zwaar het is, maar hoe gelukkig je bent met je tijd, vooral de Berenloop en Leiden, en Meerssen komen bovendrijven, goed gelopen met mooie tijden.


Aan mijn rechterkant zie ik een heuvel met een pad, volgens mij moet ik die hebben om terug te komen naar de auto.....en ja...daar staat de auto weer. 34Km gelopen, met redelijk wat hoogtemeters op een blubberig parcours. Het was zeker niet de makkelijkste training dit jaar, maar wel de mooiste.

Ja, het was een mooi hardloopjaar! Veel leuke mensen ontmoet via twitter en in real life, en vooral genoten van het kunnen lopen wanneer ik wilde. Ik heb geen 1 keer een loopje moeten laten schieten om dat mijn trainer het niet toestond, of omdat het niet in mijn schema paste. Dat bevalt op dit moment prima, lekker free-wheelen en genieten.


2012? Het echte duurwerk roept, wellicht de 6 uur van Stein, verder weet ik het nog niet precies, wat ik wel weet is dat 2012 eea goed gaat veranderen, begin mei is Sabrina uitgerekend van een nieuw hardlopertje... :-)


1 van de vele voetafdrukken van 2011
Einde van 2011!











zondag 18 december 2011

Meent Kerst Marathon Glimmen

Tijd geleden had ik me al ingeschreven voor deze marathon, de Meent Kerst Marathon Glimmen van DFW Runners. Het was als backup, mocht ik in Diever hebben besloten om niet de hele te gaan lopen, maar Diever was gelukt, dus weer een marathon vandaag vond ik wat overdreven, het zal een duurloopje gaan worden.

Als je bij DFW Runners gaat lopen, dan weet je zeker dat je een goed verzorgde wedstrijd gaat lopen. De loopjes zijn altijd klein, 30-50 deelnemers en prima verzorging waaronder cola, chocolade, tuc koekjes en leuke mensen.

Voor de start zie ik weer Bennie, die heeft een mooi hardlopend 2011 achter de rug, hij gaat vandaag rustig aan doen. Ik ga voor de 30km. Vlak voor de start wordt de startlijn uitgetekend, en daar gaan we. Al snel loop ik achter Bennie, tempo ligt op 12 km/u. Bij doorkomst van de eerste ronde haal ik Bennie in.

Ik kom naast de eerste te lopen, die blijkt te gaan voor de halve. Ha, ik loop eerste op de marathon. Even begint het te kriebelen, eerste op de marathon...als ik doorga, is dat wel een leuk einde van 2011. De hagel komt naar beneden, de laatste van de halve marathon halen we in.

In ronde vijf haalt Bennie me weer in, wat loopt ie sterk. Daar is dan de 21.1, ik stap in een grote modderplas. En op naar de volgende ronde, als ik weer voor de zesde keer langs de snelweg loop, besluit ik dat het wel weer mooi is geweest. Ik ga deze ronde lekker uitlopen, en lekker naar huis. ik geniet nog even van het leuke rondje, het is mooi gevarieerd, met asfalt, modderige schelp-paden, zanderige stukjes, stukjes bos en mooi landschap.

Mijn hartslag is prima in orde, maar de beentjes hebben, nu ik heb besloten dat ik ga stoppen, het ook wel weer gehad. Ik haal toch wat halve marathonners in, en daar is mijn finish. Ik heb een mooie 25km afgelegd met een gemiddelde van bijna 12 km/u. Prima afsluiting van 2011.


Foto's zijn weer gemaakt door Toli.




zaterdag 17 december 2011

Decemberloop Peize

Afgelopen paar weken heb ik weinig aan snelheid gedaan, begint ergens toch weer te kriebelen om weer een korte wedstrijd op tempo te lopen. Opeens bedenk ik me dat er in dit weekend altijd de Decemberloop in Peize wordt georganiseerd. Rond 2005 zijn we daar een paar keer van de partij geweest. Sabrina heeft het toen gepresteerd om twee jaar achtereen een prijs weg te slepen.

Startplaats Decemberloop Peize

Na een wat slapeloze nacht op naar Peize, ik herken alles weer, het is net als toen met dezelfde personen. Voor vijf euro mag ik 15km hardlopen, het zijn drie rondjes van 5km. Duidelijk ander volk dan de ultra-/marathonlopers van de afgelopen paar weken, al hoewel, wie zit daar in de kantine, Jeroen die vorige week ook bij de boscross marathon was. Maar die blijkt vandaag als fotograaf te fungeren.

Vlak voor de start
Beetje inlopen en om 10:30 naar de start, de start blijkt 5 minuten uitgesteld te worden, de klok is er nog niet. Dat zijn toch mooie kleine dingen die dit soort wedstrijdjes leuk maken. Na vijf minuten is de klok er nog niet, maar toch gaan we starten. Er wordt afgeteld en daarna zal het startschot komen, 3-2-1, we gaan, maar zonder startschot. Er ontstaat wat verwarring, maar er wordt geroepen dat we door mogen. En 200 meter later klinkt alsnog het startschot.

Het is best een grote groep. Ook het weer zit goed mee, zonnetje, beetje wind. Het parcours is redelijk vlak met soms een scherpe bocht. We worden langs de buitenkant van Peize geleid, om vervolgens weer terug te komen. Bij de doorkomst worden we enthousiast aangemoedigd. En he...de klok is gearriveerd! Op naar ronde twee.

Mijn lichaam vind het allemaal wel prima zo, hartslag zit hoog. De bedoeling was om op tempo te lopen, maar niet in de rode zone. Langzaam haal ik een paar lopers in, en zijn we weer terug bij de doorkomst. Vlak achter me loopt een dame, ik vraag of ze voor de 10 of 15 gaat. Stiekem hoop ik voor de 10. Maar nee, ze roept 15. Oei, dan moet ik echt mijn best doen de komende ronde.

En idd, ik weiger dat de tweede dame op de 15 mij inhaalt, en samen rennen we de ronde door met een goed tempo. Als we nog 1.5km moeten halen we een 14 jarige jongen in. Ik roep dat ie ingehaald gaat worden door een vrouw, en dat geeft hem vleugels, hij sprint ervandoor. Bij de laatste bocht komen we samen te lopen, ik roep dat we nu echt moeten gaan sprinten. Alsof we niet net al dikke 14km hebben gelopen, vliegt ie er van door, ik heb het nakijken.

En daar is de finish, 1:05:07 geeft de klok aan. Geen geweldige tijd voor mijn doen, maar het ligt wel in de lijn der verwachting. En de twee vrouw is ook binnen.

Bij inlevering van het startnummer ontvangen we een mooi paar fleece handschoenen.

Het was een leuk klein loopje, wellicht volgend jaar weer even doen. Morgen een duurloopje doen samen met DFW-Runners bij de Meent Kerst Marathon te Glimmen.

Uitslagen Decemberloop, 15km:
(rest staat ook op http://decemberlooppeize.hyves.nl/ )

zaterdag 10 december 2011

Univé Dieverzand boscross

Marathon 30.

Een cross, en dan nog wel een marathon, is dat iets wat je moet willen? Diever is altijd leuk en mooi lopen en SV Friesland helpt met organiseren, dus iig de moeite waard om af te reizen naar Diever voor de Dieverzand boscross.

Start boscross
Paar jaar geleden was ik hier ook, ik was uitgestapt bij de twintig ipv de geplande dertig. Dit jaar dus revanche! Al hoe wel....de maand november was de droogste sinds tijden, de maand december heeft in die paar dagen alles al gecompenseerd. Bij ons in het bos van Beetserzwaag waren de eenden aan zwemmen op de wandelpaden. Dat beloofd dus niet veel goeds....

Het weer is daarentegen perfect, 4/5 graden, windstil, waterig zonnetje. Voor de start is leuk om weer vele lopers te zien. Oa Cees, welke ook pacer was bij Leeuwarden, Marco, en even snel Mart, en natuurlijk is Edward ook weer van de partij.

Om 11 uur starten we. We lopen in colonne het bos in. De sfeer is prima, en iedereen danst om de eerste plassen heen, ik ben blij mij mijn trailschoentjes. Al snel ontluikt de schoonheid van het bos zich. Herman Geritz komt naast me lopen, gezelllig, we hebben vaak het zelfde tempo, en nu ook weer, dus komende kilometers vliegen voorbij.

Een paar keer lopen we bijna verkeerd, maar dat ligt meer aan ons. De pijlen staan prima aangegeven, en loodst ons door mooie stukjes natuur. Na de vijf kilometer begint het al aanzienlijk rustiger te worden.
Eerste ronde leggen we af in 55 minuten. Er is 3x verzorging onderweg, en dan ook goede verzorging, alles is aanwezig, inclusief cola en warm water. Ik moet spontaan denken aan de verhalen van Jan Kooistra in het clubblad van SV Friesland, waarin hij beschrijft dat ie voor dag en dauw opstaat op veel water te koken voor tijdens de wedstrijd.

De natheid op het parcours valt mee, het is wel zwaar, twee grotere klimmetjes, en paar kleinere heuveltjes. Vooral naar de grond kijken of je niet opeens in een geul stapt, of blijft haken achter een boomstronk. De meeste paadjes zijn smal, maar prima te doen. De eerste helft heeft nog wel wat moderplassen, laatste deel aanzienlijk minder.



Tweede ronde wordt afgelegd in met een totale tussentijd van 1:55. We krijgen gezelschap van Gerry en iemand uit Hellevoetssluis. Hij geeft aan dat we net te hard lopen, maar dat ie liever bij ons blijft. Het is gezellig en we wisselen wedstrijdervaringen uit. Meneer uit Hellevoetsluis die heeft er zin in, en neemt de leiding bij de 25km. Tempo lijkt omhoog te gaan, ik hang achteraan de groep, dit ga ik niet volhouden.



Ik zie dat Herman zijn tempo laat vallen, mooi, dan kunnen we de rest mijn zijn 2-en doen. Maar Herman geeft aan dat ie last van zijn spieren heeft door de ondergrond. Ik hobbel door in de veronderstelling dat ie straks weer naast me komt lopen. Maar na een aantal kilometer, lijkt het erop dat ie niet meer langs zij komt.

Ondertussen begint de looptechniek wat te wensen over te laten. Mijn enkels hebben steeds meer te verduren, ik zak er soms bijna doorheen, ook de zachte modder is redelijk killing. Zal ik stoppen bij de 32? Ik loop helemaal alleen, en is best zwaar. Maar nee, ik ga door, ik heb niet voor niets mij opgegeven voor de marathon! En het bos is zo mooi, dat is geen straf om daar weer te mogen lopen.

Al van ver hoor ik Jan Kooistra mij omroepen. Er wordt terloops reclame gemaakt voor de Oliebollenloop in Gorredijk. En dan is er geen weg meer terug, ik sla de hoek om, de volgende ronde.

De laatste ronde gaat eenzaam door de bossen. Maar was is het stil, en mooi, even vergeet ik toch wel dat ik moe ben.



40km bordje, eindelijk!
Ik word ingehaald door een vrouw die ik herken, ja, dat is Jannet die mij daar even met gemak inhaalt. Daarna is het zoeken naar het 40km bordje....waar staat ding? Ik heb al ruim 40km op mijn GPS staan. Na 40,8km staat ie er eindelijk. Dat beloofd wat wat de gehele afstand gaat worden.

Ik bikkel nog wat door, haal nog een loper in. Ik zie dat finishen binnen de 4 uur er niet in zit. En daar, eindelijk dan, zie ik de finish boog!

4:06:48 (20ste van de 44 finishers)

Waarschijnlijk wilde ze in Diever de misgelopen kilometer tijdens de midzomeravondmarathon teruggegeven, parcours was 43.17km volgens mijn horloge. Het maakt niet uit, het was zwaar, maar het panorama was prachtig.

Bij de finish weer allemaal bekenden, er wordt voor sportdrank, bouillon, sinaasappelen gezorgd. Dat is toch altijd prima geregeld. Ik krijg een lift van Jeroen naar het dorpshuis, omkleden, en mijn 30ste marathon kan niemand mij meer afpakken!


Foto's Univé Dieverzand boscross:
http://hardlopenmettoli.blogspot.com/ (alle foto's waarop ik sta zijn van Toli)
https://picasaweb.google.com/117910675281719419812/DieverBoscross10122011#


Met een lach over de finish! (foto via Jannet)


Parcoursimpressie




zondag 27 november 2011

Open trail klassement Utrechtse Heuvelrug

Tevens de test van de Inov-8 Drinkrugzak Race Pro.



Via twitter lees ik veel verhalen over de Open trail klassement Utrechtse Heuvelrug. Dit is een klassement waar iedereen op ieder willekeurig moment aan mee kan doen. Je maakt een foto van de stationsklok in Driebergen, je rent naar Rhenen, en maakt weer een foto. Zodoende ontstaat er een uitslag van deelnemers met hun eindtijd.

De trail is uitgezet, en wordt georganiseerd door, de website www.mudsweattrails.nl. Daar vind je de spelregels, uitgebreide routebeschrijving en de route in GPX-formaat.

Er was nog maar één probleem, er is geen verzorging. Maar dat probleem is snel opgelost, ik krijg voor mijn verjaardag de Inov-8 Drinkrugzak Race Pro. Deze heeft een drinkzak voor 2 liter. De keuze was op deze rugzak gevallen omdat er nog genoeg ruimte is om andere dingen mee te nemen, en omdat de zwaarte van de waterzak op de heupen rust. Tevens heb je daardoor meteen twee zakjes op de heupen waar je je mobieltje in kan stoppen en nog wat spulletjes.

UHT route


De route is bestudeerd, de rugzak is aanwezig, dus ik kan gaan. Het klassement sluit op 1 december, op nog mee te willen doen heb ik alleen in het weekend van de 26-11 november de tijd hiervoor. Hotel wordt geboekt, en zaterdag gaat het gebeuren. 

11:06:42
In de ochtend wordt de rugzak gevuld met 1.5 liter water, fles cola, een mars, mobiel, fotocamera, en de route die ik ook nog op papier meeneem. Trailschoentjes zitten goed. De auto staat in Rhenen, de trein wordt gepakt naar Driebergen, en dan is het 11:06:42. De start van mijn individuele race. Doel zal toch wel 3 uur moeten zijn.
De route
Al snel is het fietspad gevonden, en dan merk ik dat ik toch iets fouts heb gedaan. het rondje lopen met een lege rugzak in de huiskamer is toch iets anders dan rond te hollen met een gevulde rugzak. Maar ja, de tijd loopt door, dus ik poog mijn rugzak goed af te stellen. Na een paar minuten denken en trekken aan verschillende verstel mogelijkheden heb ik de ideale afstelling gevonden.



Meteen gaat de route door het bos, na vier kilometer wordt ik afgeleid door een mooie zandverstuiving. Garmin begint te piepen dat ik van de koers af ben, waar moet ik dan heen. Ik blijk over,langs, de zandvlakte te moeten gaan, kijk, dat is het mooie werk.
Op de zandvlakte

Daarna komt er toch echt een trail avontuur. Ik ga onder de snelweg door, en moet meteen naar boven. Daar is wel een trappetje, maar daarvoor liggen allemaal stukken vangrail. Wat zal de bedoeling zijn? Ik klim er maar overheen en klauter omhoog. Mijn Garmin geeft aan dat ik goed zit, mooi! Het bos roept en ik loop mooie stukken, soms wat kleine paadjes, leuk.

En weer een paar kilometer later moet er een veld overgestoken worden, uitzicht is fijn, de bosrand ligt mooi in de zon.

Het veld wat moet worden overgestoken

De route blijft in het bos, het lopen gaat prima, de rugzak zit goed, ik heb totaal geen last van de lading op mijn rug. Ik besef me ondertussen wel dat ik genoeg vocht bij me hebt om de marathon twee keer te kunnen lopen. Het drinken gaat prima intuïtief.

Ondertussen gaan de route ook stiekem steeds omhoog.




Ik merk al dat het streven om te finishen binnen de drie wel lastig gaat worden. Door soms de route te zoeken, de bospaden, foto's nemen, de heuvels vergt dit een geheel andere tactiek dan een uitgezette wedstrijd over de weg. 





Bij de 16km beloon ik mezelf op een paar slokken cola. Een goed moment om even een foto te maken van mijn nieuwe aanwinst.





En daar is weer een mooi stukje Utrechtse Heuvelrug, een stiltegebied.




Even nog op de foto in vol ornaat. Het jasje is ondertussen uit gedaan en past prima in de rugzak. Zie ook en oranje fluitje wat aan de rugzak zit. Gelukkig niet te hoeven gebruiken. :-) je ziet ook goed de heupzakjes.






Bij de 20km een stuk Mars:


Op de Heuvelrug kan het goed gevaarlijk zijn, een modderplas is afgezet met linten.



Na wat stevig klimmen is de top gehaald: 



Langzaam merk ik dat Rhenen genaderd wordt, meer wandelaars, honden en leven, maar niet voordat er nog wat mooie plaatjes langskomen:





De gehele route navigeer ik feilloos door het bos, met soms een kleine omweg, of een parallel pad. Het is genieten. Maar als ik aankom in Rhenen gaat er toch iets mis. Opeens loop ik in de winkelstraat, wie bedenkt dat??? Ik kijk naar mijn horloge die stevig protesteert dat ik hier loop. Ha, ik moet terug, maar ik snap niet waar ik heen moet, zo goed als kwaad als het gaat vind ik een mooie dijk met schapen. Dat zal het wel zijn, maar nee, nog steeds niet. En dan snap ik het, verderop, langs het water zie ik een mooi pad. Daar zou ik heen moeten, maar heb geen idee hoe ik daar kom. Nou ja, door dat heen en weer gehuppel in Rhenen heb ik mijn kilometers toch wel gemaakt.


En dan is daar het station van Rhenen, na bijna 33km. Foto wordt gemaakt: 14:29:14.

Beetje verwonderd ben ik wel. De Garmin geeft aan dat ik 3:20:21 onderweg ben geweest, en volgens de stationsklokken 3:22:32. Blijkbaar ben ik ergens door een tijdzone gegaan. Maar voor dit moment wel een 5e plek in het klassement. (edit: klokkijken blijft niet mijn sterkste kant...)

Dit was een mooie oefening voor de marathon bij de 12e Univé Dieverzand boscross in Diever.

Al met al: het concept van een open klassement is wel erg leuk. Doordat de route op mijn Garmin stond ging het redelijk feilloos om de route te vinden. Je loopt in een stuk waar je nog niet eerder hebt gelopen, en al zal je er lopen, dan zal je sommige stukjes niet snel doen. Nu het klassement gesloten is, is het geen reden om deze toch niet te gaan doen. De gegevens blijven staan op hun site staan: http://www.mudsweattrails.nl/UHT Doordat andere reeds voorgingen heb je ook nog een beetje het wedstrijdelement er in zitten. Ook al is het rondkijken, genieten het belangrijkst, het stimuleert wel tot een beetje doorlopen. :-)

Ook het lopen met de Inov-8 Drinkrugzak Race Pro beviel prima. Ik kon er genoeg spullen in kwijt, Hij zat stabiel, geen seconde heb ik last gehad van klotsend water. Door de heupzakjes snel toegang tot mijn mobiel en camera. Ik ben er gelukkig mee en kan hem iedereen aanraden. De rugzak is aangeschaft via http://www.sport-balance.nl.

Garmin data: