counter on tumblr
IWannaRun78: september 2013

zaterdag 28 september 2013

Rin de Rûnwei

Sinds kort is er een nieuwe rondweg in Gorredijk. De weg waar ik nu elke dag gebruik van maakt werd feestelijk geopend met een 4EM over de rondweg en door het dorp, Rin de Rûnwei. Normaal niet een afstand waar ik van de bank afkom, maar nu ik er lopend naar toe kan...ik ben er bij!






Startnummer ophalen in de sportzaal gaat soepel, beetje heen en weer hobbelen bij de start, en dan is het alweer bijna 19:30. En daar kom ik Gerrit tegen die ik ken van het pacingteam Leeuwarden. We praten en wat en hebben het over het feit dat de 4EM verraderlijk is, het is bijna een sprint afstand. Maar dat gaan ons dit keer niet gebeuren, niet forceren.

De start, daar gaan we. Er loopt wat jeugd voor mij, die maar eerst even inhalen zodat ik vrij baan heb. Dat voelt best goed, even tempo maar vast houden. En de eerste kilometer zit er alweer op, in 4:16. Gerrit komt even gedag zeggen en blijft achter mij lopen. De temperatuur is perfect om deze snelheid vol te kunnen gaan houden.

We naderen het einde van de rondweg, we gaan richting centrum. Gorredijk is uitgelopen en moedigt ons aan, dat is leuk! Er is zelfs nog een waterpost. Ondertussen begint de schemer toe te slaan, op het schelpenpad staan grote felle lampen om de boel te verlichten. Ondertussen alweer op de 4km, en ik ga nog steeds hard, sterker.. ik versnel nog steeds. Gerrit zit nog in mijn nek te ademen, dat motiveert toch even om niet in te gaan zakken.

We zijn weer op de rondweg, het is donker, maar daar is de finish. 6.66 km in 27.51, oftewel 14.3km/u. Wellicht door vorige week de Dam tot damloop, maar het voelde best wel weer is fijn om knoeterhard te knallen.

De loop was leuk, voornamelijk om dat het in Gorredijk was, we door het centrum gingen en de rondweg liep ook wel erg lekker.

foto's: Janke van der Schaaf en Dick de Jong

maandag 23 september 2013

Damloop 2013

Samen met mijn broertje ga ik de Dam tot damloop dit jaar doen. Streven is onder de 1:30. Dat moet lukken. Samen gaan we op weg naar het startvak. Het is al gezellig druk, nog even babbelen met Froukje en Donald, en dan aanschuiven bij de grote massa. De startklok geeft een tijd aan van 3:15. Of te wel: de eerste lopers zijn ruim 3 uur geleden gestart. En daar was ik één van. Dit wordt dus de tweede keer dat ik vandaag ga starten.

Twee jaar geleden deed ik al een keer hetzelfde, toen miezerde het 's ochtends en was er minder publiek ten opzichte de loop in de middag. Hoe zal het dit jaar zijn?

In de ochtend is het windstil, goede temperatuur. Ik sta in het wedstrijdvak vlak achter de grote jongens. Concentratie is hoog als we starten. Ik ga weg voor een tijd van 1:18, meer kan ik niet vragen van mijn lichaam, niet getraind op snelheid. We duiken de IJ-tunnel, een mooi moment, trommels en een horde lopers voor me, mooi!

Snelheid gaat goed, beter dan ik verwacht had. Parcours ligt er goed bij, veel bandjes en DJ's, publiek, bewolkt met soms zon, windstil. Tot en met Amsterdam gaat het goed. Dan wordt het toch wel bikkelen. Maar ik houd vol, snelheid blijf stabiel, en Zaandam komt in het vizier. Nog twee kilometer, dus nog 9 minuten doortrekken, en de de eerste keer vandaag zit er op. Met een mooie sprint op mijn wedstrijdschoentjes trek ik er een 1:12 uit.

Ik krijg meteen mijn kledingzak in mijn handen gedrukt, en sta in no-time weer op het station om weer naar Amsterdam Centraal te gaan, en daar af te spreken met mijn broertje.

Hij laat me mooi een half uur wachten en komt twintig minuten voor de start zich melden. Spullen in de kledingwagen en op naar startvak. Het is zijn eerste wedstrijd ooit, een maximum van 12 km/u wilt hij gaat lopen, dus 1:18 tot een verval van 1:30. Dat moet lukken!


De ij tunnel is goed warm, zweet gutst alle kanten op. We lopen iets langzamer dan het schema van 5:00 m/km.  Langzaamaan lopen we bijna een minuut achter op schema. Ik roep het, en hij begint meteen aan te zetten, We lopen een aantal kilometer op 4:45/4:50. Jemig, dat ga ik niet volhouden na vanochtend. Bij de 8.5km roep ik dat ie maar moet gaan, en ik zie hem langzaam verdwijnen in de menigte.

Bij de 10 km nog aanmoediging van mijn ouders en zusje, en dan naar de finish. Ik weet de weg! Dit keer veel slalommen om veel langzamere of wandelende lopers heen. Publiek is net als vanochtend enthousiast, dit keer wel meer publiek. Gemiddelde houd ik vast op 12 km/u, op 1:20 kom ik de finish over. Broertje finishte een dikke minuut voor me.

We moeten ver lopen voor onze kledingtas, en onze door een grote mensen menigte heen wurmen. Dat is toch wel even anders dan vanochtend. Ik vis redelijk snel mijn tas eruit door mijn mooie blauwe lintje wat ik er aan had vastgemaakt.

Is er een groot verschil tussen wedstrijdvak en eerste vak recreanten? Qua gezelligheid was het dit keer net zo leuk. Parcours is aanzienlijk drukker als je later start, maar dat heeft natuurlijk ook weer zijn charme om mensen te kunnen inhalen ipv alleen maar ingehaald te worden. :)

Al met al: was weer twee keer een mooi feestje.

maandag 16 september 2013

Lochem trail

Zondag, paar minuten voor tien, ongeveer 150 man, met trailschoenen en een rugzak met water. En dat gewoon in Nederland, vandaag wordt de Lochem trail gehouden, 31 km door de bossen met 250 hoogtemeters.

Samen met Herman naar Lochem gereden, en rustig aan een kopje koffie gedaan, dus we zijn we er helemaal klaar voor. Begin is meteen redelijk pittig, voornamelijk door de drukte, maar de natuur is meteen al mooi.

Langzaam wordt het rustiger op het parcours. Het parcours bevat voornamelijk single tracks, maar ook wat bredere wegen, we zien voornamelijk bos, maar ook lopen we langs maisvelden. Het zonnetje komt twijfelend door, en de temperatuur is perfect.

Samen met Herman tikken de kilometers weg, doordat we moeten lopen op techniek en moeten oppassen voor boomstronkjes. Voor we het weten zitten we op de 10 km. We lopen een mooi tempo, tussen de 5:10 en 5:25, mijn benen voelen sterk, dat is fijn.

Bij de 14 km draaien we een boerderijerf op. Alle koeien staan op stal en kijken ons aan, dat is een mooi gezicht. Je vergeet spontaan dat we nog 17 km moeten. Bij de stal de bocht om en daar staat de bevoorrading. Er is van alles verkrijgbaar, zelfs brood. Onder toeziend oog van de koeien neem ik het eea, en ga er weer vandoor. Ondertussen ben ik Herman ergens kwijtgeraakt, dus vervolg ik het parcours alleen, er is niemand voor me of achter me. Dat is een mooi moment! De heide strekt zich uit langs het parcours, de bossen nodigen uit om over de paden heen te rennen, prachtig.

De kilometers blijven voorbij vliegen, zonder enige moeite kom ik aan bij de verzorgingspost van de 25 km. Nog maar zes km, dus dat gaat onder de 3:00 uur worden! Mooi!

Het venijn zit hem in de staart, we moeten nog even een goede heuvel beklimmen, maar voor die proef slaag ik glansrijk. Nog een paar bochtjes, en de finish is in zicht, 2:51.

Bij de finish is er sap en water verkrijgbaar, snoep en broodjes. Het parcours was perfect uitgezet, lekkere douches op de camping. Al met al, voor herhaling vatbaar.





zondag 1 september 2013

Monnikentocht 2013

"Marathon 36"

Twee jaar geleden liep ik al de Monnikentocht, hij stond meteen als mooiste loop bovenaan mijn lijstje. Dit jaar ga ik weer, helaas geen extreme afstanden in de benen. Er moet dus niet te te veel verwacht worden van de tijd.

Samen met Cees ga ik die kant op, rond 8 uur melden we ons. Het wordt gezellig drukker, veel wandelaars en ook mooi aantal lopers. Nog een paar bekenden gesproken, en dan is het 9:30, we gaan van start.

De bocht om, en meteen begint het meest tekenende van de loop, we duiken een mooi landschap in, en dat blijft zo 50km doorgaan. Het parcours voert over bosweggetjes, landbouwweggetjes, zanderige weggetjes, mooie weggetjes, lange weggetjes, weggetjes met mooi uitzicht, smalle weggetjes, en steeds blijft het super mooi om te lopen.




Tot de 30km gaat het gezellig, we praten veel af, de verzorgingsposten om de vijf kilometer volgen elkaar snel op. We lopen netjes 5:35, maar langzaamaan wordt het steeds stiller. Bij de 32km nog even een stukje verkeerd lopen, en dan aftellen naar de finish. Ik kijk uit naar iedere verzorgingspost, die prima zijn ingericht met cola, sportdrank water en eten. Toch te veel gepraat, te weinig kilometers in de benen? Uiteindelijk niet gewandeld, en braaf doorgerend.


De rondetijden gaan langzaam naar de 6:18 op de laatste paar kilometer, maar daar is Bourtange. Gezellig pleintje, en dan de finish: 5:00:05, met als beloning een handdoek.

Vlak na het douchen, horen we iemand van de organisatie: nog plek voor vier man in de bus! Dat is even een mooie service! Het lukt ons om op draf naar de bus te gaan, best soepel zag dat eruit.

Is het de Monnikentocht een aanrader? Ja, zeker! De route door de natuur en het landschap, de organisatie, de vrijwilligers, alles dik op orde!

Finish