counter on tumblr
IWannaRun78: november 2016

zondag 6 november 2016

Berenloop 2016

Marathon 49

Iedereen die een wedstrijd loopt kent het fenomeen wel, wakker worden van een droom. De droom gaat vaak over te laat komen, startnummer vergeten, chip vergeten, de route kwijtraken tijdens de wedstrijd. Zaterdag op zondag word ik wakker van zo'n droom, dit keer zou ik een t-shirt zijn vergeten. Snel val ik weer in slaap en voor ik het weet is het zondag. Vandaag is de Berenloop en de hele marathon staat op de planning.

In de ochtend even kijken bij de jeugdlopertjes, daarna een ijsje halen en daarna vlug naar het huisje. Pannenkoeken bakken, omkleden en gaan. Alles gaat volgens plan, totdat ik mijn shirt nodig heb....ik ben hem echt vergeten! Op de fiets en crossen naar West om te kijken of ik iets kan regelen.

Daar aangekomen lijkt mijn plan niet te gaan lukken, maar uiteindelijk helpen de dames van SV Friesland mij. Ik mag niet zeggen hoe het geregeld is, maar ik heb een shirt!

In het startgebied een weerzien van vele bekenden wat het wachten op de start makkelijker maakt. En dan is daar de start. De misthoorns gaan af, en de confetti vliegt door de lucht, kippenvel!



En dan het stukje wat ik ondertussen kan dromen, rondje dorp, en daar zijn we al snel bij de vier kilometer, Daan en Saar staan me aan te moedigen, even knuffel en high five en op richting Midsland. De kilometers gaan lekker, loop steeds onder de 5:30. Ik weet dat er een moment gaat komen dat ik hier straks heimelijk aan zal terugdenken. Maar ik laat dat de pret niet bederven en ga vrolijk door.

Na een kilometer of 19 komen we aan bij het Oosterend, en dat is toch wel de belangrijkste reden om te kiezen om hier de marathon te lopen! Wat een prachtig stuk, de komende 12 kilometer is het puur genieten van het weidse uitzicht, de wolkenpartijen, en de sliert van lopers die zich door het landschap aftekent. Wat hebben we een geluk met het weer, alle voorspellingen waren het eens met elkaar, zondag gaat het regenen! Maar niks van dat alles, de gehele marathon  hebben we  prima weer, beetje wind, maar dat mag de pret niet bederven.


Als we vlakbij het strand zijn pak ik mijn oerdegelijke Nokia om mijn supporters te laten weten hoe laat ik bij de Longway ben. Een aantal kinderen zitten zich hardop af te vragen wat ik daar in mijn hand heb, één roept lijkt wel een telefoon....nee joh...dat is iets anders.....blijkbaar wordt het tijd om ook mijn smartphone mee te nemen met hardlopen.

En daar is het strand, de zee is ver weg, maar het strand is hard. De organisatie was blijkbaar bang dat we de weg kwijt zouden raken op het strand, er staan keurige pilonen die we kunnen volgen. En wonder boven wonder staan we na een aantal kilometer weer aan de voet van een grote duin om het strand af te gaan. Maar eerst nog even een high five geven aan mijn trouwe fans.

Bij het opdraaien van de Longway, voelt alles nog goed. Ik probeer mijn grijze cellen zover te krijgen dat ze een eindtijd kunnen voorspellen. Dat lijkt haast wel dat het onder de 4 uur zou kunnen gebeuren. Ik reken het een paar keer uit, ja..zou wellicht moeten kunnen.

De Longway gaat mij makkelijk af, dan nog twee kilometer, ik mag geen tijd verliezen. Ik haal met gemak enkele lopers in. Wow, dit is kicken! Voor ik het weet zie ik Jan Kooistra al staan en die moedigt nog even iedereen aan. Nog maar 1 kilometer. Ik kan dat stukje ook dromen, ik moet aanzetten, het lukt. Maar ik voel kramp opkomen, vlak voor de hoofdstraat wordt de pijn zo erg dat ik mezelf al halverwege de straat zie stilstaan. De kramp trekt weg, ik geniet van de aanmoedigen, nu een sprint! Ik hoor mijn naam een aantal keer uit het publiek. Een tunnel van mensen, prachtig...bam! Gehaald, vorige maand Eindhoven onder de 4 uur, en nu zelfs de Berenloop onder de 4 uur! 3:59:26.

Even bouillon halen, shirt ophalen na de wedstrijd is dit jaar niet nodig voor mij. Nog even een patatje eten, lopers aanmoedigen, en zit deze geslaagde dag er weer op!

Thuis aangekomen, krijg ik als beloning een mooie tekening, daar doe je het voor.