counter on tumblr
IWannaRun78: 2016

zondag 6 november 2016

Berenloop 2016

Marathon 49

Iedereen die een wedstrijd loopt kent het fenomeen wel, wakker worden van een droom. De droom gaat vaak over te laat komen, startnummer vergeten, chip vergeten, de route kwijtraken tijdens de wedstrijd. Zaterdag op zondag word ik wakker van zo'n droom, dit keer zou ik een t-shirt zijn vergeten. Snel val ik weer in slaap en voor ik het weet is het zondag. Vandaag is de Berenloop en de hele marathon staat op de planning.

In de ochtend even kijken bij de jeugdlopertjes, daarna een ijsje halen en daarna vlug naar het huisje. Pannenkoeken bakken, omkleden en gaan. Alles gaat volgens plan, totdat ik mijn shirt nodig heb....ik ben hem echt vergeten! Op de fiets en crossen naar West om te kijken of ik iets kan regelen.

Daar aangekomen lijkt mijn plan niet te gaan lukken, maar uiteindelijk helpen de dames van SV Friesland mij. Ik mag niet zeggen hoe het geregeld is, maar ik heb een shirt!

In het startgebied een weerzien van vele bekenden wat het wachten op de start makkelijker maakt. En dan is daar de start. De misthoorns gaan af, en de confetti vliegt door de lucht, kippenvel!



En dan het stukje wat ik ondertussen kan dromen, rondje dorp, en daar zijn we al snel bij de vier kilometer, Daan en Saar staan me aan te moedigen, even knuffel en high five en op richting Midsland. De kilometers gaan lekker, loop steeds onder de 5:30. Ik weet dat er een moment gaat komen dat ik hier straks heimelijk aan zal terugdenken. Maar ik laat dat de pret niet bederven en ga vrolijk door.

Na een kilometer of 19 komen we aan bij het Oosterend, en dat is toch wel de belangrijkste reden om te kiezen om hier de marathon te lopen! Wat een prachtig stuk, de komende 12 kilometer is het puur genieten van het weidse uitzicht, de wolkenpartijen, en de sliert van lopers die zich door het landschap aftekent. Wat hebben we een geluk met het weer, alle voorspellingen waren het eens met elkaar, zondag gaat het regenen! Maar niks van dat alles, de gehele marathon  hebben we  prima weer, beetje wind, maar dat mag de pret niet bederven.


Als we vlakbij het strand zijn pak ik mijn oerdegelijke Nokia om mijn supporters te laten weten hoe laat ik bij de Longway ben. Een aantal kinderen zitten zich hardop af te vragen wat ik daar in mijn hand heb, één roept lijkt wel een telefoon....nee joh...dat is iets anders.....blijkbaar wordt het tijd om ook mijn smartphone mee te nemen met hardlopen.

En daar is het strand, de zee is ver weg, maar het strand is hard. De organisatie was blijkbaar bang dat we de weg kwijt zouden raken op het strand, er staan keurige pilonen die we kunnen volgen. En wonder boven wonder staan we na een aantal kilometer weer aan de voet van een grote duin om het strand af te gaan. Maar eerst nog even een high five geven aan mijn trouwe fans.

Bij het opdraaien van de Longway, voelt alles nog goed. Ik probeer mijn grijze cellen zover te krijgen dat ze een eindtijd kunnen voorspellen. Dat lijkt haast wel dat het onder de 4 uur zou kunnen gebeuren. Ik reken het een paar keer uit, ja..zou wellicht moeten kunnen.

De Longway gaat mij makkelijk af, dan nog twee kilometer, ik mag geen tijd verliezen. Ik haal met gemak enkele lopers in. Wow, dit is kicken! Voor ik het weet zie ik Jan Kooistra al staan en die moedigt nog even iedereen aan. Nog maar 1 kilometer. Ik kan dat stukje ook dromen, ik moet aanzetten, het lukt. Maar ik voel kramp opkomen, vlak voor de hoofdstraat wordt de pijn zo erg dat ik mezelf al halverwege de straat zie stilstaan. De kramp trekt weg, ik geniet van de aanmoedigen, nu een sprint! Ik hoor mijn naam een aantal keer uit het publiek. Een tunnel van mensen, prachtig...bam! Gehaald, vorige maand Eindhoven onder de 4 uur, en nu zelfs de Berenloop onder de 4 uur! 3:59:26.

Even bouillon halen, shirt ophalen na de wedstrijd is dit jaar niet nodig voor mij. Nog even een patatje eten, lopers aanmoedigen, en zit deze geslaagde dag er weer op!

Thuis aangekomen, krijg ik als beloning een mooie tekening, daar doe je het voor.


zondag 16 oktober 2016

Teutolauf 2016

Ik ben ondertussen de tel kwijtgeraakt hoe vaak ik hier aan de start heb gestaan, zal rond de 10 keer zijn. De Teutolauf blijft een super leuke loop qua parcours en sfeer, dus ook dit jaar sta ik weer aan de start. We hebben er een lang weekend van gemaakt, mijn reistijd is maar een kwartiertje.

Auto wordt op de zelfde privé parkeerplaats gezet als vorig jaar. Is makkelijk loopbaar en makkelijk wegkomen na de race. Kleedkamer opzoeken, rustig omkleden. Al snel heb ik alle verhalen wel gehoord van de medelopers en besluit om even op zoek te gaan naar bekenden.

Het is lekker koud, dus snel de sporthal in. Daar zie ik al snel Mettje en haar collega's. De tijd vliegt voorbij en ik moet al snel naar het startvak. Ik bemachtig een mooi plaatsje vooraan, en dan is het bijna 13:50. Er zijn nog wat mededelingen over gevonden Chips, gevonden voorwerpen,..en dan is het 13:50, 13:51...13:52...speaker roept om dat de wedstrijd start om 14 uur. Geen idee waarom, maar dat wordt nog even een paar minuten extra koukleumen.






Eindelijk 14 uur, daar gaan we! Een grote groep mensen moedigt ons aan bij de start. De eerste vier kilometers wordt er gezellig gekeuveld. Bij de eerste klim begint het toch al wat stiller te worden. Helemaal niet erg, de omgeving is weer als vanouds super mooi en heerlijk genieten van de uitzichten.

De kilometers vliegen voorbij, alle klimmetjes gaan zonder wandelen, dat voelt goed en sterk, valt me niks tegen na de marathon van vorig weekend.

Pas bij de eerste trap, zo rond de 17(?) kilometer wordt er gewandeld, althans de rest wandelt en ik doe graag mee. Bovenaan gekomen is het even lastig om weer op tempo te komen, maar het uitzcht over het land is prachtig. Even wat moeilijke stukjes met wat kleine klimmetjes en boomwortels. Ik hakkel er lekker boers overheen, en kijk een beetje jaloers naar de techniek van mijn medelopers.

De race blijft soepel verlopen, de klimmetjes lijken wel iets steiler te worden.. Ik sla het bier af en neem wat cola bij de 21km. Bij de 25km nog even wat drinken, nog even een stukje verhard, en dan het laatste stukje bos. De bomen zijn goed begoeid, en is lekker schemerig. Nog even wat huppelen over de laatste boomwortels en dan is het nog 2.5km uitlopen naar de finish.

In een mooie 2:50 ben ik bij de finish, dat voelde allemaal lekker en soepel, op naar de Berenloop!


Foto's: Janke van der Schaaf




zondag 9 oktober 2016

Marathon Eindhoven

Marathon 48

Om 5 uur gaat de wekker, ongelooflijk vroeg. De pannenkoeken die ik gisteren gebakken heb, smaken goed, en dan in de auto en op weg naar Eindhoven. Niet echt naast de deur, maar zo vaak loop je niet een marathon samen met je broertje. Richard heeft het plan opgevat om ook even een marathon te lopen. En daar moet ik natuurlijk bij zijn!

Om 8 uur wordt de auto geparkeerd op een dikke kilometer vanaf de start. Google geeft precies aan hoe ik moet lopen en zo loop ik even later de hal binnen. Startnummer ophalen, omkleden, even wat praten over de Berenloop en dan op naar het startvak. Het is perfect loopweer, maar nu wel erg koud. Even de zon opzoeken en daar wat warm worden. Al snel verschijnt Richard ook in het startvak, en is het aftellen geblazen. We merken weinig van het startschot, maar de groep zet zich in beweging, daar gaan we, op naar een mooie tijd. Ik hoop op een tijd net onder de 4 uur, Richard is blij als hij finisht, maat ik denk dat het nog wel een dikke 3.47 kan gaan geworden.




Al snel hebben we het goede looptempo te pakken. RunningRonald passeren we nog even, en daarna komt er een kennis van Richard nog even ons vergezellen. De heren hebben er zin in en sjoefen er van door. Bij de eerste drankpost staat Richard alweer naast me en vervolgen we onze weg. Niet veel later maakt hij zijn eerste sanitaire tussenstop, er zullen nog velen volgen!



En zo gaat het door tot de 21km, redelijk veel bij elkaar lopen, plassen en weer naast me komen lopen. Er is nog weinig vermoeidheid bij ons te bekennen en gaat allemaal soepel. Het parcours gaat over allemaal brede wegen, niet het meest mooie parcours. Maar wel lekker snel, dat ene bruggetje daargelaten vrijwel geen hoogteverschil, ook de grote hoeveelheid lopers passen hier makkelijk op., De verzorging is goed geregeld. Maar wat het beste van de hele marathon is, is het publiek. Vrijwel de gehele route staan er mensen langs het parcours ons aan te moedigen. Ook zijn er heel wat bandjes die de sfeer extra verhogen.

Bij de 21km roept Richard dat ie het gevoel heeft dat ie wel harder kan, en even gaat proberen om te versnellen. Ik wens hem succes en zie hem langzaam verdwijnen in de massa lopers.

Het gaat nog steeds lekker, en ik zie aan mijn rondetijden dat een finishtijd onder de vier uur moet gaan lukken als ik geen verval krijg. Het voelt allemaal nog super goed. Iedere verzorgngspost pak ik aan om even wat te drinken, maar er wordt niet gestopt.

Bij de 30km heb ik mijn eigen drinken laten klaarzetten. Het flesje herken ik direct, een mooie vlag is er op vastgemaakt getekend door Daan. De cola doet mij goed, nog maar 12km, en dat is het weer klaar.

Bij de 35km heb ik het eigenlijk wel gehad, maar de mogelijkheid om onder de 4 uur te finishen is nog steeds aanwezig. Toch maar doorgaan. Daar naderen we het centrum van Eindhoven en is het nog gezelliger, Dat geeft vleugels!



En daar is de finish, 3.56 gaat net niet lukken, ik pers een 3.57.05 eruit. Doel is gehaald! Daar staat ook Richard, die heeft de streep dikke 10 minuten eerder gepasseerd. Gefeliciteerd!

Even omkleden en douchen. Er staat een lange rij van half naakte mannen in de sporthal voor de douches. Ik heb even geen zin om daar aan te sluiten.

Na deze 42km, is het tijd om de energie weer wat aan te vullen, de patatkraam is snel gevonden.

Deze marathon staat op nummer zeven van mijn favorieten. Vooral het publiek, de bandjes en verzorging waren een grote plus.




zondag 18 september 2016

Damloop 2016

Het plan is vandaag groots, eerst de 10EM afleggen en dan terug naar Purmerend hardlopen. Dit alles om dat "het schema" zegt dat we vandaag 34km moeten lopen als we heelhuids over de finishlijn willen komen bij Eindhoven.

Om 9;30 op naar de Purmerend, daar wordt de auto neergezet en gaan we, ik en Richard, mijn broertje, met de trein naar Amsterdam. We zijn goed gekleed, iedereen in de trein zit er net zo fanatiek en sportief bij als wij.

In Amsterdam even de laatste voorbereidingen. We melden ons allebei bij ons bedrijf voor de businessrun. Even lachen op de foto en dan naar het startvak. We starten om 14 uur, we zijn mooi tijd en claimen een plekje aan het begin van het vak. Door de organisatie wordt de hele groep langzaam geleid naar de start. En we staan nog steeds helemaal vooraan.

Het asfalt voor ons kijk ons uitnodigend aan, doel is 1:15. Nog 30 seconden! En dan mogen we. We kunnen de IJ-tunnel helemaal in eigen tunnel lopen. En wat voelt het goed. Het lijkt of ik vlieg. De ij tunnel is warm, buiten is het ook wel warm, maar niet ondoenlijk.

Bij de 2km zie ik dat mijn horloge de IJ tunnel heeft gecompenseerd, de tussentijden liggen ook mooi net onder de 4:40. Lekker doorlopen nu, Richard raak ik ergens kwijt.

Bij de 7km begint het druk te worden. Het grote zigzaggen en inhaal kunstjes maken is begonnen. Groot aantal wandelaars of mensen die er al doorheen zitten.

Nog even de fruitpost, iedereen valt aan of ze al 10 uur aan het rennen zijn. Ik doe lekker mee en bemachtig een stukje sinaasappel. Trots eet ik hem op en vervolg mijn weg.

Bij de 8km zwaaien naar mijn ouders en Heidi. Op de helft, nog even volhouden en de finish is er weer. Wat is dit toch een gezellige loop, Amsterdam laten we langzaam achter ons. Het publiek en de muziek maken deze loop tot een mooi evenement, het is lekker genieten.

Nu even een wat saaier stuk, bij de 10km haalt Richard mij in en bijhouden is geen optie. Langzaam verdwijnt hij uit het zicht. Ik vlieg nog steeds, al geeft mijn horloge aan dat er een landing is ingezet. Maar nog steeds prima tijden.

Daar is de bocht richting Zaandam, nog 2.4km. Dat moet een makkie zijn. Wat een feest in Zaandam, maar wat een drukte op het lopersveld. De benen willen wel, maar vinden dit tempo ook wel prima. Rekenen lukt me niet meer. Dan nog 300 meter, ik heb 1 minuut om te finishen met 1:15, onmogelijk. Maar wellicht bestaan er wonderen, sprinten, sprinten, en dit keer geen wonder, 1:16:13. Prima tijd!



Al snel zie ik Richard, die was gefinished in 1:14:30. Nu naar de kleding, onze camelbag ophalen en beginnen aan de terugtocht. Na omkleden voelen de benen toch niet meer zo soepel als tijdens de wedstrijd. Al snel vinden we de route en lopen we door Poelenburg. We zien nergens vloggers en hangjongeren, maar ook deze hindernis is weer genomen, Al snel staan daar Heidi en onze moeder. die hebben het plan opgepakt om die laatste 18km met ons mee te gaan. Soms is er even onenigheid als de Garmin aangeeft dat we rechts moeten om de 18km te halen, maar dat links toch echt veeeeel sneller is. De Garmin wint het en we belanden in het Twiske, het tempo ligt niet hoor. Maar dan na uiteindelijk 19km zijn we weer in Purmerend. Laat Eindhoven maar komen!






donderdag 9 juni 2016

Slachtemarathon 2016

Marathon 47

Kwart over drie in de ochtend is toch wel erg vroeg. Alles staat al klaar, enige wat nog moet gebeuren zijn de pannenkoeken naar binnen werken. En dan is het 4 uur, mooie tijd om weg te gaan. Vlakbij Raerd staat er een file. Langzaam zie ik de tijd wegtikken naar 4.55, de tijd dat de bus zou vertrekken. Auto parkeren, ik zie allemaal hardlopers om mij heen, zal dus wel loslopen met de bus. En inderdaad, ik kan gewoon instappen. De buschauffeur vertrouwd meer op zijn tomtom dan op zijn bijrijder. We duiken het platteland in, kleine weggetjes. Uiteindelijk komt het goed en staan we voor het startvak. De andere bussen staan verderop, scheelt ons weer lopen.



Even zoeken naar het wedstrijd secretariaat. Een schuur met daarboven startvakken. Ik snap het niet heel goed, maar daarbinnen blijk ik verwacht te worden. Ballon, extra startnummer, en dan de laatste voorbereidingen. We starten ook daadwerkelijk in de schuur. We moeten ons als pacer tussen de andere deelnemers positioneren. Ik zie al snel dat we eigenlijk te veel op elkaar staan, maar dat is niet meer te regelen. We krijgen al wel wat deelnemers die komen informeren hoe we gaan lopen qua snelheid.

En daar is de start. Dan bemerk ik pas dat ik een goede beginnersfout heb begaan. Mijn horloge staat wel aan, maar heeft nog geen satelliet ontvangst. Pas na een paar honderd meter komen de getallen vrolijk op het scherm.

Het is genieten, perfecte temperatuur, mooi uitzicht op de zon en de omgeving. We hebben een leuke groep mensen mee en er wordt gezellig gepraat. Sommige vinden het zo gezellig dat ze bijna in mijn schoenen gaan staan.



We hebben er goed de vaart in. Lopen iets voor op schema. We komen bij de eerste brug die over de weg gaat. In het Fries wordt gewaarschuwd dat de andere kant glad is. De brug is best steil, en moet lopend genomen worden, althans de andere lopers doen het, dus moeten wij dat ook. Als we dit obstakel genomen hebben, blijken we opeens iets achter te lopen. En de vaart gaat er weer in, er wordt wat gemopperd. Maar bij de negen kilometer zijn we weer strak op schema.




We hobbelen gezellig door, verzorging is prima op orde. Even een kleine sanitaire stop, moet kunnen. Het is mooi plassen met dit Friese uitzicht. Niet lang kunnen genieten, er moet weer gedraafd worden. We zitten nu rond de 25, ik neem de laatste uit onze groep op sleeptouw. Maar als we in de buurt van Wommels komen heb ik toch wel ontzettende behoefte aan een Dixi. Gebed wordt verhoord en er staan 30 Dixies ongebruikt in een lange rij. Even zorgen dat de ballon ook naar binnen gaat.




Vrolijk stap ik naar buiten, maar weinig bekenden, de groep heeft niet even gewacht. Ik ga gewoon door, de afstand is te groot. Ik houd het een paar kilometer nog vol om tempo vast te houden, bij de 32km begint er langzaam maar zeker verval te komen. De motivatie is ook wel een beetje weg, ik loop zonder groep. Verval loopt op tot 2 minuten, ik word paar keer gevraagd of ik nog op schema loop. Motiveert niet echt heel erg om te zeggen dat ik twee minuten achter loop. Ondertussen wordt het voor mij te warm, en is het nu echt ploeteren. Ik ga de vier uur niet redden.



Ik besluit dat ik op staande voet ontslag neem. Ballon gaat af, ik geef hem aan een kindje, een medeloper is zo aardig om mijn pacer startnummer er af te halen, en loop nu lekker anoniem rond. Wat ook wel weer meteen effect heeft, ik ga sneller wandelen, maar tuf langzaam door.

Tijdens de loop heel wat bekenden gezien dat maakt het zeker extra gezellig. De dorpen maken er ook een feestje van, we worden toegejuicht in het Fries, tenminste ik neem aan dat ze ons toejuichte, zo klonk het wel.



Dan wordt het toch echt aftellen, het is nu echt warm. Ik loop samen met een andere loper de laatste paar honderd meter, even vragen waar de finish is. In het Fries krijgen we te horen dat we bij de kerk moeten zijn. En daar is de kerktoren, het lijkt een eeuwigheid te duren voor we er zijn, waar is nu de finish? Ja, om de hoek. Veel publiek, we worden enthousiast aangemoedigd.

En gefinished, net geen 4 uur, kwartiertje extra mogen genieten, 4:15:22.


We krijgen nog een aandenken in de vorm van een postzegel. Even bijtanken in de schaduw van de kerk, en dan op naar huis. Voordeel van zo vroeg beginnen is dat je nog een dag te gaan hebt!









Foto's: Peter van der Hulst, Janke van der Schaaf



zaterdag 20 februari 2016

Groet uit Schoorl 2016

De handdoeken zijn bijna allemaal weer versleten, dus mooi moment om weer naar Schoorl te gaan. Tevens staat er half maart een trail te wachten van 50km, een 30km aftikken is ook wel fijn. Richard geeft aan dat hij ook wel eventjes 30km wilt gaan hardlopen. Zal zijn eerste keer zijn dat hij de afstand van 30km gaat afleggen.

We rijden samen het laatste stukje naar Schoorl, we worden naar een groot parkeerveld geleid, vanaf daar nog een mooi stukje lopen naar de start. Zijn we in ieder geval lekker warm gelopen. Mochten we nog niet warm zijn, dan worden we wel warm van de warmte in de sporthal. Het is een groot mierennest van allemaal lopers die staan te wachten dat ze ook zo mogen beginnen.

Ruim op tijd gaan we naar de startvakken, daar komen we nog enkele bekenden tegen. Verder is het maar wat koud in het vak, de wind koelt alles behoorlijk af. Ik heb haast het vermoeden dat sommige expres langer op de dixie blijven zitten om maar  niet in de kou te hoeven staan...

Daar gaan we. Een grote groep lopers komt in beweging, en wij mogen ook. Plotseling moet Richard nog een zenuwplasje, en als dat ook gebeurt is, passeren we de startstreep. We gaan vandaag 5:25 rennen, dan hebben we een mooie eindtijd, beloofd Richard. Oke, klinkt mij wat te hard in de oren, 10 km/u lijkt me ook meer dan genoeg. Ik laat me niet kennen en we gaan er dus voor.

De eerste paar kilometers gaan lekker vloeiend. De verzorging is ook weer prima aanwezig op iedere 5 kilometer. Na 7 kilometer zijn we de bebouwing uit en kunnen we genieten van mooie uitzichten. Er zijn maar weinig gesprekken gaande tussen de lopers, terwijl wat ouwehoeren. En blijkbaar luistert de rest duidelijk mee en krijgen we de opmerking dat ze dat gehoord heeft, en dat je niet zo mag praten over vrouwen. :-) Als tegen antwoord zeggen we maar dat ze nog maar 21km ons geleuter aan hoeft te horen.

Bij de 15km een gelletje en water. Richard let niet op en rent het water voorbij. Hij draait om en gaat tegen de stroom in op zoek naar water. Ik loop verder, en luister naar het gevloek van een medeloper die net wat capriolen heeft uit moeten halen omdat ie een andere loper, die tegen de stroom inging, moest ontwijken.....

Bij de 19km heb ik het eigenlijk wel gehad. Zware benen. Toch weer kunnen herpakken, de tijden liggen steeds zo rond de 5:20, dus mooie voorsprong op schema. Bij de 21km zeggen we de halve marathon lopers gedag en gaan wij verder bikkelen. De duinen die we nu doen lijken vele malen hoger dan bij de eerste ronde.

Bij de 24km hebben ze weer een keerpunt ingebouwd. Dus bijna twee kilometer naar mede hardlopers kijken. Soms leuk, maar meeste van de tijd prefereer ik toch wel dat er geen keerpunt aanwezig is. In de bocht vliegt Richard er vandoor en gaat zijn eigen weg. Bij de 25km pak ik even mijn rustmoment, en sla ik fruit en drinken in.

De laatste 5km tikken weg, lukt me redelijk om stabiel te blijven lopen. De laatste twee kilometers lijk ik wel te sprinten, mijn horloge geeft genadeloos aan, dat ik net zo hard loop als de rest van de wedstrijd.

En daar is dan de finish op 2:42!

CategorieM35
Totaal plaats686 / 1378
Categorie plaats89 / 157
Snelheid11,083 km/uur
25 km2:15:44
Bruto tijd2:48:07
Netto tijd2:42:25

maandag 11 januari 2016

Halve marathon van Egmond

Na dik vier jaar wordt er vandaag weer een halve marathon gelopen zonder dat ik pacer ben of geblesseerd ben. Het is de halve marathon van Egmond geworden, mijn broertje gaat daar vandaag debuteren op de halve marathon. Zijn doel is 1:45, ik heb afgelopen weken toch maar gepoogd een beetje fatsoenlijk te trainen. Vandaag zal blijken of het wat gaat worden.

Met de bus vanuit Heiloo, daar een plekje van 1 vierkante meter claimen in de overvolle sporthal. Laatste voorbereidingen, en kleren wegbrengen. We zoeken een stand uit zonder rij. De beste man geeft aan dat we naar de andere stand moeten. Of is het daar al vol? Mijn broertje zegt zonder blikken of blozen dat ze ons hierheen hebebn gestuurd. Beste man krijgt een hartaanval en mobiliseert iedereen om alles daar in te schikken. We besluiten maar snel onze tas ergens anders te dumpen.



Startvak is snel gevonden, even wat selfies en kijken naar het strand. Je ziet het zand over het strand stuiven. Het waait goed hard. We staan vlakbij de startlijn, Richard wordt aangesproken door een man. Opeens ontwaren we een microfoon, Richard lult wat, en opeens ook een camera. We zijn op TV. De man vraagt wat zijn doel is, 1:30 zegt ie. Dit is toch de wedstrijd van het jaar, en strak getraind. Ik doe maar even een stap naar achteren, en Richard roept doodleuk, samen met mijn broer, hij! Camera zwenkt mijn kant op en mag ik even ook wat zeggen. We worden gered door het startschot, we zwaaien en smeren hem.



Op het strand is het meteen bikkelen, de wind staat pal op ons. Het is zoeken naar een brede rug. Zou op zich niet moeilijk moeten zijn met deze lange sliert aan lopers. Na 2 kilometer ga ik helemaal rechts, pal in de wind lopen. Richard doet het beter en blijft achter de brede rug. Hij smeert hem, en ik bikkel alleen door.

Het blijft voor mij zoeken naar een geschikte plek om uit de wind te blijven, maar dat gaat op een gegeven moment best goed. Gelukkig is het strand na 7km afgelopen en duiken we de duinen in. Meteen een stuk warmer met de wind in de rug. Hier kan ik weer wat tempo maken en maak ronde tijden van 5:04. Veel inhalen, veel zigzaggen, veel oppassen voor oneffenheden bij inhalen over het gras.

We gaan op en neer, en ik pak mooi wat snelle kilometers. Bij de 14km zit ik op 1:14. Met mijn machtige rekenkunsten kom ik op 7km*5 minuten = 45 minuten. Allememachies, 2 uur! Na een paar kilometer kom ik tot de conclusie dat ik niet kan rekenen en het 1:50 gaat worden..dat scheelt.

Laatste twee kilometer lijkt het nog te gaan lukken, 1:50, mooi met dit parcours! De weg lijkt steil omhoog te gaan, alleen voor mij, de rest sjoeft gewoon door. Nog 500 meter, en dan nu toch maar even aanzetten, met 1:52 kom ik over de finish. Richard tref ik al snel, die heeft een verdienstelijke 1:47 gelopen.

Naar de sporthal, we zien dat er kleedkamers zijn voor de businessloop. Tas een beetje omhoog voor startnummer, vriendelijke knikken, en we hebben een mooie kleedkamer. Weer terug naar de Heiloo met de bus, en deze dag zit er weer op met veel wind, mooi en druk parcours.