counter on tumblr
IWannaRun78: september 2014

vrijdag 26 september 2014

Damloop 2014

Het is vandaag de 10e keer dan ik meedoe met de Damloop. Maar het is ook de 12e keer dat ik start, dit keer start ik maar één keer. De laatste weken gingen niet van harte. Rugpijn en verder alleen wat gehobbeld met de kinderwagen. Dus vandaag weer voor het eerst sinds tijden zonder kinderwagen maar met raceschoentjes!

Ik mag als eerste startgroep starten, dus het is nog niet megadruk op Amsterdam Centraal. Rustig tas wegbrengen, startvak in, en maar wachten op het startschot, dan is het 10:25, we gaan! Het gaat er allemaal serieus aan toe ivm de echte wedstrijdlopers.

Waaah, dit is mooi, weer is voor het eerst, sinds een jaar (?), een echte grote wedstrijd. We duiken al snel de IJ-tunnel in, altijd leuk. Ik vlieg over het parcours, weliswaar geen toptijden, maar wel lekker op snelheid van ongeveer 4:50, daar verbaas ik mezelf mee.

Amsterdam en Zaandam moeten nog echt wakker worden. Er staat enthousiast publiek, maar de cafés zijn nog leeg, de latere lopers zullen straks hier aanzienlijk meer aanmoedigen ontvangen. Maar ook wij ontvangen vele gejuich en er staan her en der allemaal muziekbandjes en DJ's.

Bij de 7km nog even persoonlijke aanmoedigingen van mijn ouders, zie ze al van ver staan, zwaaien, en dan voorbij schieten en weer door.

Het zonnetje schijnt, het is best wel warm, soms even de wind recht in het gezicht, maar we gaan door. Ik loop individueel, heb geen loopmaatje nodig. Kan haast ook niet, iedereen vliegt mij voorbij, en degene die ik inhaal, die hebben het al wel gezien voor vandaag.

Ik vraag mij af of ik die laatste 6km nog kan afleggen in dit tempo, maar wat is zes km nou? En voor ik het weet nog 3km, en dan nog 2km, en dat is het lekker feest, Zaandam staat vol met mensen. Nog wat bruggetjes, en daar is de finish.

Tien jaar geleden liep ik 1:18, ga ik daaronder blijven? Zou het lukken? Nog 35 seconden, ik pers alles er uit, doe mijn best, maar nee, 1:18:06 geeft de klok ongenadig aan. Ach, ook wel weer grappig om dezelfde tijd 10 jaar later te lopen. Kan mij niet voorstellen dat ik ooit 10 minuten sneller was.

Drinken, medaille, en naar de uitgang. Dan veel geroep en gefluit, een brancard vliegt voorbij en wordt loeisnel naar de EHBO gereden, niet veel later hoor ik een ambulance. Later blijkt deze jongen overleden te zijn, bizar.