Eifelmarathon

Marathon 42

Op vakantie in de Eifel, en wat wordt er verderop georganiseerd? De Eifelmarathon! Ik ben er bij.

Op vaderdag sta ik dan in alle vroegte pannenkoeken te bakken, pannenkoeken vormen altijd een goede basis. Achter mij eet mijn zoon al mijn pannenkoeken braaf op. Hij bewaard er gelukkig nog een paar voor mij. Dan hop de auto in en naar Waxweiler. De rit daarnaar toe is geen straf, eerst ons dal uitkomen, en dan slingerweggetjes naar Waxweiler. Dit moet wel een mooie loop gaan worden.

Het lukt me weer om in mijn perfecte Duits (not) mijn naam te spellen, en een tas vol goodies te bemachtigen. Dan nog even wat heen en weer dribbelen en dan in het alweer 9 uur, de start van de marathon.

Al na drie kilometer komt er iemand teruglopen. Ik denk nog: “die heeft er geen zin meer in”, maar hij wordt gevolgd door andere, ik begin te vermoeden dat we een keerpunt krijgen, en ja hoor, daar is het keerpunt. Was de eerste 2,5km niet zo heel boeiend, nu weet je dat de volgende 2,5km ook niet boeiend zal zijn. We lopen weer door Waxweiler heen, we blijven op de asfaltweg. Ik zie links en rechts kleine gravelroads, dat ziet er stuk leuker uit!

Op zich hebben we nu wel mooi uitzicht, groene dalen, veel bomen, riviertjes. We lopen onder de bomen, en de klimpartijen vallen tot dusver best mee. Ze beloven 1000 hoogtemeters. Maar de weg glooit langzaam omhoog en dwingt niet tot wandelen. Eigenlijk best wel relaxed.

De verzorging is dik op orde, na iedere 3 of 4km staat er een uitgebreide post, waaronder ook cola. De marathon wordt onder prima weersomstandigheden gelopen, waterig zonnetje, koel briesje, lekkere temperatuur.

Na tien kilometer vonden ze het bij de organisatie ook wel welletjes met het asfalt, we duiken de brede bospaden in, gravel voornamelijk als ondergrond. Zo vervolgen we onze weg, van bosweg naar stukje asfalt, naar verzorgingspost en weer het bos in.

Bij 16km moeten we toch opeens gaan wandelen, het is de steil. Links van mij heb ik prachtig uitzicht en zie ik een grote afgrond, nu maar even niet uitglijden. We kunnen weer hardlopen, bocht om, maar het gaat nu steiler naar beneden dan daarnet naar boven. Ik geloof het wel met al dat gruis en gravel, ik doe rustig aan.

Bij de 21km lopen we een oud slot, nog 4km en dan zijn we hier weer, maar eerst nog even een grote ronde om het meer. Ondertussen loop ik helemaal alleen, ik twijfel, ik zal toch niet per ongeluk de route van de ultra mararhon aan het doen zijn? Maar nee, verderop zie ik een bordje dat wij naar links mogen en de ultra lopers naar rechts.

Als we weer door het slot heen zijn gelopen, volgt veel herkenning, de route terug is bij helemaal gelijk, jammer. Maar het is de organisatie vergeven door de mooie route. Het laatste stuk heeft nog een goede klim in zich. De benen zijn moe, maar ik geniet en de conditie is goed. Het gaat allemaal niet snel meer, maar dat is niet erg.

Na 4:33 meld ik mij weer bij de finish. Het bier staat te wachten, ik kom tot de conclusie dat appelbier niet te drinken is en ga over op de cola.

Prima marathon, veel asfalt, afgewisseld met mooie stuk door het bos. De verzorging is prima op orde. Voor een grootste gedeelte het zelfde parcours maar dat is voor deze keer oké. Een mooie aanrader om een keertje mee te pakken.

Recreatieloop Terwispel

Een wedstrijd in het dorp verderop, daar moet ik dan maar mijn gezicht laten zien. Gelukkig is het niet zo warm als gisteren. Er wordt een 4EM georganiseerd. Ik heb geen last van het vinden van een parkeerplekje, ik ga hardlopend die kant op.

Na 3,5km meld ik mij bij het dorpshuis en schrijf me in voor 6,50. Op zich wel wat aan de hoge kant voor 4em. Ik dribbel wat rond bij het dorpshuis, kom nog even te spreken met een boer uit het dorp en nog iemand waarmee ik eerder heb gelopen.

Dan maar een plekje zoeken voor de start. Ik kijk om mij heen, en besluit dat ik mij wel vooraan kan melden. In ergste geval wordt ik ingehaald door iedereen. Dan is daar de start, ik begin te lopen, en zie meteen dat ik 5e lig, de rest blijft volgen. Al snel lig ik 4e. Ik had niet het idee om super hard te gaan, maar ja, als ik 4e lig, dan is het wel erg verleidelijk om die positie te verdedigen.

Start Recreatieloop Terwispel (groen link ben ik)

We rennen langs het water, is perfect hardloopweer. We hebben mooi uitzicht met hier en daar wat publiek. De eerste is al ver weg uit het zicht verdwenen, nummer 2 en 3 lopen een minuut voor me, achter mij lopen ze op 30 seconden. Ik kan dus niet te veel tijd verliezen.

Een keerpunt, kan ik mooi zien wat er achter me zit, een aantal lopers, maar niet veel. Ik blijf doorlopen, en ik ga best hard gezien mijn trainingen. Drankpost, ik krijg water aangeboden, smaakt goed.

De afstand tussen mij en de achterliggers wordt groter, we gaan door een stukje park cq bos, ik loop alleen, nog een paar bochten en dan zit deze 4EM erop. Ik hoor de speaker zeggen, in het Fries, dat er nog iemand achter mij komt. Het zal me toch niet gebeuren dat ik alsnog word ingehaald? Maar de speaker helpt me, en zegt dat hij me niet meer zal kunnen inhalen. daar is de finish!

De tijd wordt niet genoteerd, maar mijn horloge zegt: 0:27:30, en 4e overall.

Na de finish wacht er water en een appel, al met al, was een prima 4EM, prima rondje. Nu nog even via een omweg weer naar huis lopen, en ik heb weer genoeg kilometer gelopen voor vandaag.