counter on tumblr
IWannaRun78: november 2015

vrijdag 20 november 2015

Berenloop 2015

Ik zeg in onze vakantiehuisje iedereen gedag en vertrek voor de Berenloop, Ik kies de route langs het wad, altijd mooi. De Brandaris is in zicht, het water kabbelt gezellig. Dat wordt opeens bruut verstoord door een harde toeter. Blijkbaar is het 12 uur, de halve marathon is gestart, en ik fiets op het parcours. Goed moment om even wat aan te zetten en voorkomen dat ik straks omver gelopen wordt.

De plek voor waardevolle spullen, en mijn trainingspak is waardevol, is dit jaar groots opgezet. Ik lever alles in, en op naar de Brandaris. Daar een ontmoeting met aantal bekenden, de tijd vliegt voorbij, en voor we het weten, klinkt ook voor ons de hoorn.

Mooi moment, veel publiek die ons veel succes wenst. De eerste kilometers gaan lekker soepel. Bij de vier kilometer staan mijn fans.Dit keer een lange duurloop zonder Daan. Al mijn duurlopen is ie mee geweest. Samen, hij in de kinderwagen, hebben we samen Friesland ontdekt. Zelfs de 35km duurloop, ging hij vrolijk mee. Ik geef een knuffel, en ga weer door.




De wind krijgen we vanaf de zijkant, is prima te doen. We laten het gezellige Midsland links liggen en gaan naar rechts. De uitzichten zijn mooi, prachtige vergezichten. In alle dorpen is het gezellig. De snelheid gaat nog steeds mooi gestaag zo rond de 5:30. Ik wordt veel ingehaald, ook hier heel wat bekenden die langs komen. Een babbel, en ieder gaat zijn eigen weg.



We duiken het natuurgebied in bij Oosterend. De komende kilometers is toch eigenlijk iedere keer weer de reden dat ik hier de marathon wil lopen. Het is daar zo mooi. De praatjes om mij heen zijn ook wel verstompt. Je hoort het gestap van al die lopers die hun ding aan het doen zijn. Sommige lopen soepel, andere beginnen het al zwaar te krijgen. Bij mij gaat het ondertussen langzaam richting de 5:50, maar ik geniet, en ben blij dat ik hier kan lopen. Gewoon lopen, omdat het kan!

En daar is de duin die ons naar het strand brengt. Ook dit geeft weer een prachtig beeld.Een lange rij lopers gaan mij voor op het hele brede strand. Ver weg de zee. Strand ligt er goed bij. De snelheid keldert wel dramatisch. Van mij mag het strand wel ophouden, maar dan zie ik ver weg drie kleine bekende stipjes. Dat geeft weer kracht. Daan komt naar me toe rennen, en valt meteen om door het mulle zand, Maar hij zet door, en stopt pas als ie bij mij is. Ik vraag of ie meerent de duin op. Maar nee, er zit zand in zijn laarsje. Toch rent ie weer even mee. Hij is wat teleurgesteld als ik zeg dat ik verder ga, waarom?? Toch maar even uitgelegd dat de finish pas bij de Brandaris is. Oh ja...dat wist ie wel. Even zwaaien, en ik ga door.

Bij de verzorgingspost pak ik alles wat ik kan om te drinken. En dan de Longway op. Snelheid ligt op 6:20. Aan het einde van de Longway even nog een cola pakken, en dan die laatste twee kilometers..... Eigenlijk tikken ze best snel weg, en voor ik het weet, draai ik de weg op naar de Brandaris.

En daar word ik verwelkomd door een massa aan mensen. Prachtig. Iedereen moedigt aan, kippenvel. Ik vergeet dat ik een marathon heb gelopen, en ik sprint naar de finish. Daar klinkt mijn naam door de speakers, en de klok geeft aan dat ik 4:10 heb mogen genieten.

Na het aanvullen van mijn verloren calorieen, pak ik die fiets en fiets langs het wad door het donker naar ons vakantiehuisje. De Brandaris schijnt op mijn rug, en het water kabbelt nog steeds rustig.Was weer een mooie dag op Terschelling.