counter on tumblr
IWannaRun78: oktober 2011

maandag 31 oktober 2011

Tiedkwiet-loop


Hardlopen is een feestje. Dit komt vaak tot uitging bij wedstrijden, met meerdere mensen dezelfde hobby delen. En soms heb je van die kleine pareltjes er tussen zitten waar je bij moet zijn. En vandaag was er zo eentje: de Tiedkwiet-loop. Of te wel de tijd kwijt loop, de wedstrijd wordt altijd georganiseerd in het laatste weekend van oktober, om 2 uur 's nachts. Als je dan meer dan een uur hardloopt, gaat de tijd een uur terug ivm de wintertijd, en heb je dus wel kilometers gemaakt, maar dat uur krijg je gratis. Ideaal om een dikke PR neer te zetten!

Voor deze wedstrijd heb ik mijn zwager gestrikt om samen daar naar toe te gaan. De hele familie slaapt bij ons, als iedereen onder zeil is, sluipen wij midden in de nacht het huis uit, en gaan op weg naar Steenwijk. Daar moeten we ons melden in het grand cafe De Rechter. Het is al gezellig druk, en dat vooral door mensen die aan het uitgaan zijn. Feestmuziek, bier, dansende mensen, allemaal in schril contrast met de gemiddelde hardloopwedstrijd, waar toch vaak gespannen koppies te bespeuren zijn, wat rustig praten, etc. Maar dat is hier zeker niet het geval.

apres-run in De Rechter
Boven kunnen we ons omkleden in een grote ruimte. Koplamp op, lampjes gaan aan, reflectiehesje aan. We zijn er klaar voor! Nog even warm lopen. En dan steken we opeens wel heel schril af tussen het uitgaanspubliek. Strakke en sportieve kleding tussen al die casual kleding, we wringen ons naar buiten, en testen onze verlichting.

En dan is het bijna 2 uur, een bonte verzameling aan hardlopers staan klaar, er zijn een boel lopers die er goed hun best hebben gedaan op hun verlichting. Er wordt omgeroepen dat het parcours anders is dan vorig jaar, en nog wat dingen, wat helaas niet al te goed verstaanbaar is. En daar is dan de start, we gaan er vandoor! Mijn zwager doet de 11 km, en ik ga voor de 17km.


Koplamp testen

De eerste paar kilometer lopen we nog wel in groepjes. Maar dat is snel weg, na drie kilometer loop ik alleen. De benen hebben niet zoveel zin, ze voelen de 22.7km van vanochtend nog. Maar het hoeft ook niet snel, hartslag voelt prima, en ik heb geen uitdaging aan mede kandidaten. Dus ik dribbel lekker in zelfde ritme door.

Bij de 7km haal ik een groepje jongens in, die gaan voor de 11km. Ze zijn veel te snel om het voordeel uit het uur verschil te halen. Maar ze geven aan dat ze nog een biertje gaan drinken vlak voor de finish. :-)

Op de markt aangekomen, na 8.9KM, krijgen we verzorging. Ik krijg het vermoeden dat we twee keer het zelfde rondje gaan doen (dus dat zei die man met de speaker waarschijnlijk). Ik vraag me wel af waar we straks mogen afsnijden. 2x8.8KM is toch geen 17km...? Maar goed, hoofdrekenen en hardlopen gaan niet samen, dus zal wel goed komen.

De tweede ronde loop ik echt helemaal alleen. Hier en daar wordt ik aangemoedigd door wat stapvolk, vaak met dubbele tong. Tempo blijft gelijk. Nog kleine 2 km. Daar zie ik wat lopen...toch nog tegenstanders. Maar dat blijken wel erg makkelijke tegenstanders te zijn, de wandelaars blijken voor mij te zitten. En ook de 17km blijkt er al op te zitten, nog 800 meter en ik ben weer bij De Rechter. Daar wordt de tijd genoteerd, en bij inleveren van ons startnummer krijgen we een gratis consumptie.

Finish Tiedkwietloop

En dan ipv apres-ski hebben we een onvervalst apres-run. Na wat gedronken te hebben, is het weer mooi geweest, op naar huis. De volgende ochtend heeft niemand gemerkt dat we weg zijn geweest, en hoe snel we hebben gelopen. Ik heb 42.3 km/u afgelegd op een afstand van 17.8km, ik ben dus 25:52 minuten onderweg geweest. Mijn zwager heeft 11km in 5:06 minuten afgelegd, dus een gemiddelde snelheid van 137,5 km/u.

Uitslagen op: http://www.start78.nl/start78/frames/uitslagen/2011/tied11.htm




Volgend jaar zijn we weer van de partij!




zaterdag 29 oktober 2011

Ronde over Ried



Volgende week is de marathon van Terschelling, de Berenloop, dus vandaag, zaterdag 29-10, een mooi moment voor de laatste test, of eigenlijk, de 1-na laatste test. Vanavond ga ik nog naar Steenwijk. Maar nu eerst de Ronde over Ried, een bijna halve marathon, 22.7km.
Uitreiking AED 

In Franeker aangekomen is het nog rustig in de kantine van AV Spartacus. In de kleedkamer loop ik een oud trainingsgenoot tegen het lijf. De tijd vliegt voorbij, even inlopen en melden bij de start. SV Friesland krijgt een AED aangeboden, de overhandiging vindt plaats, en daarna mogen we starten.

Het weer is echt perfect, beetje wind, 15 graden, bewolkt. Na een paar honderd meter kom ik te lopen naast Herman. Vaak lopen we gelijk op, en ik besluit met hem mee te lopen.

Hartslag is redelijk fors, maar tempo voelt goed aan. Na 6 of 7 km halen we de jarige Fedde in. Die blijft achter ons hangen tegen de wind in. We naderen Ried, daar gaan we een stukje mooi natuur in. En er komt een vierde loper bij het groepje. We krijgen om de vijf kilometer warm water aangeboden. Jan Kooistra komen we op meerdere plekken tegen op het parcours. Hij is door runnersworld benoemt tot 1 van de helden van 2011. Niet voor niks als je weet hoe vaak hij in Friesland zich inzet voor de loopsport.

De boeren waren hard aan het werk
Bij kilometer 17 haakt Fedde af, en zijn plek wordt ingenomen door een andere loper. Hem ken ik van Utrecht  en van de lus van Akkrum. We gaan met zijn vieren op de finish af. Bij de 22 km heb ik het gehad, ik betaal de tol van mijn te hoge hartslag. Ik moet toezien hoe de drie mannen bij mij weglopen. Ik zorg dat de tussenruimte niet te groot wordt, en finish in 1:45 bij een afstand van 22.7 km. Ik heb prima en fijn gelopen en gezellig gebabbeld met mijn mede groep genoten.


Op naar de finish
Na de finish staat er sportdrank, sinaasappelen en bouillon klaar, even bijkomen in de tent en dan omkleden en weer naar huis, in voorbereiding van de volgende loop.

Paar meter en de finish is gehaald..
Dit is weer een leuk loopje in het Friese land, door het stukje natuur heb je nog een mooie break. De route was goed uitgezet, om de 5 km verzorging, en dat voor 2.50 euro.

Ik hoop dat volgende week mijn hartslag wat rustig is, en dat ik met gemak voor de 3:30/3:35 kan gaan. Het wordt in ieder geval gezellig druk, iedereen die ik sprak is volgende week ook op Terschelling.


zondag 16 oktober 2011

Teutolauf



Hoogteprofiel Teutolauf
In 2008 deed ik voor het eerst mee met de Teutolauf in Lengerich, twee uurtjes rijden vanaf Friesland. Vol ongeloof liep ik de wedstrijd uit, wie verzint het om  van die steile bergen met moeilijk begaanbare paden een wedstrijd van 29km te organiseren? Het was wel een erg leuke wedstrijd, en vooral een zeer mooi parcours en dan nog zeker een uitdaging, dus het gaat een jaarlijks evenement worden.

2008 2:50
2009 2:38
2010 2:55

Hoe zal 2011 worden? Het weer is in ieder geval perfect, bijna windstil, 13 graden, zonnetje! En dan nog mijn super geheime wapen, de Mizuno Harrier 3. Modderpaadjes, gravelroads gaan dit jaar geen problemen opleveren.

Start Teutolauf
Vlak voor de start ontmoet ik @mettjeelzinga, en daarna op naar het startvak. The Final Countdown en We Will Rock You verhogen het adrenaline nivo. En daar mogen we! De eerste 4 km gaan mooi vlak, en daar is de de eerste stevige beklimming, ik kan hem nog rennend doen, maar met iedere stap omhoog gaat mijn hartslag ook tekeer, ik zie het allemaal wel waar we gaan uitkomen. Maar gelukkig, ook in Duitsland geldt: alles wat omhoog gaat, gaat ook weer omlaag, en daar trek ik mijn voordeel uit.


Ondertussen is het echte bos ook begonnen, wat een prachtig bos is het hier. En dat blijft maar zo doorgaan. Om de vijf kilometer is er prima verzorging, cola, thee, water, de posten worden steeds meer uitgebreid, chocolade, koek.

Parcours
Alles gaat lekker, een paar keer goed omhoog, soms zo steil dat we wel moeten wandelen, en daarna naar beneden, ik doe me best om snel naar beneden te rennen, net als de rest. Maar hoe stoer ik ook loop, ik wordt ingehaald door anderen die met gemak over de boomwortels springen en handig de stenen ontwijken, blijkt toch maar weer dat ik een echte Nederlander ben. :-) Maar het voelt allemaal al wel beter dan eerdere jaren.

En daar is de 21km verzorgingspost, er is bier, zal ik bier nemen? Ondertussen pak ik cola en water, en gooi het water over me heen, bruin water? WTF $#@%$@#F#, ik heb de cola over mee heen geflikkerd, nou ja, dan neem ik ook maar bier en we gaan er weer voor. Een paar steile stukken volgen, weer wandelen. De natuur is weer prachtig, de boomwortels hoog, lichaam voelt nog goed. Ik kan op sommige stukken nog steeds goed aanzetten. nog een paar scherpe bochten, wat heuveltjes beklimmen, en we zijn uit het bos. Wat voelt het allemaal goed aan, en wat loop ik te genieten van de natuur.



Sabrina staat klaar met de fiets bij de 27km, we gaan gezamenlijk naar de finish. 2:40 was het doel. Ik trek een goede eindsprint van 500 meter. Daar is de 29km:

2:30


Na de finish krijgen we bier, cola en meer water. Omkleden, mijn verdiende nieuwe bierglas ophalen als prijs, worst en taart eten, bijkomen, en op naar de auto om naar het hotel te gaan. En wie vliegt daar langs? @mettjeelzinga in een verdienstelijke 3:08.

Het is jammer dat het geen marathon was, anders was de Teutolauf zeker in de top 3 van mijn favorieten gekomen.




Na de finish: worst en bier

zondag 9 oktober 2011

Halve marathon van Eindhoven


Vandaag mag ik pacen bij de halve marathon van Eindhoven, ik ga 1:40 lopen.

Zoals een goed pacer betaamd wil ik graag de stad goed verkennen alvorens ik er ga lopen. Ik neem dus een paar keer de ring van Eindhoven. als ik toch maar heb besloten welke afslag ik nodig heb, is het een kwestie van de auto bij de TU Eindhoven te zetten en op naar het beursgebouw!


We krijgen een compleet tenue van de organisatie short, shirt en nog een shirt, startnummer en de tijd die we gaan lopen.

Op naar de startvakken! We worden door de organisatie netjes op onze plek neergezet, mijn collega vandaag is Anton. Getooid met witte ballon staan we tien minuutjes te praten met verschillende deelnemers.
Ons tenue 

En daar gaan! Het miezert, 13 graden, prima weer om hard te lopen! We hebben meteen het goede tempo te pakken. De groep is de eerste paar kilometer een grote stormram die over het parcours heen dendert. De straten zijn breed en we kunnen onze weg goed vinden. Het parcours is wel druk, maar deert niet.

Er is veel verzorging, wat soms wat chaotisch verloopt door de hoeveel mensen op het parcours. Het vele publiek moedigt iedereen goed aan, veel muziek. We spelen met het publiek wat nog enthousiaster gaat aanmoedigen.

Anton
De groep blijft mooi bij elkaar tot de 17km, daarna slinken we behoorlijk, maar er blijft een leuke groep over. We lopen lekker, en iets voor op schema.

We naderen de binnenstad, publiek staat rijen dik, we gaan door een haag van mensen. Wat een bijzondere ervaring, en wat moet dat je vleugels geven als je hier voor je PR gaat!

De halve minuut die we hebben gewonnen gebruiken we ons ons tempo te verlagen en de groep vooruit te duwen, we vissen iedereen op die net de aansluiting heeft gemist, om alsnog binnen de 1:40 te eindigen. Volgens mij hebben we dik 30 man over de finish heen getrokken. We worden bedankt door vele gelukkige hardlopers die allemaal blij zijn met hun tijd.

En hebben wij onze 1:40 gehaald?

1:40:07


Na de finish op naar het hotel waar we ons kunnen verwarmen en omkleden. We komen terecht in de zelfde ruimte als waar alle top atleten zitten die vanochtend de marathon hebben gelopen. Dat is stiekem toch wel een beetje bijzonder.

Het was een mooie, leuke, en gezellige halve marathon. De organisatie voor de pacers was helemaal top geregeld.

Klik hieronder voor de Garmin data.



Zie ook:
http://hardlopendeboer.blogspot.com/2011/10/eindhoven-halve-marathon.html

zondag 2 oktober 2011

Marathon Zeeland



Uutloper van 27 marathons

De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht
Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht
He, iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht
Alarmfase twee is hier nauwelijks nog berucht

Klokslag 12 uur, we vertrekken, 1600 deelnemers op weg in de zwaarste marathon van Nederland, de zeeland marathon. Toen ik mij in januari inschreef, spookten er beelden door me hoofd, harde wind, koud, regen, vloed, mul zand. En dan is het 1 oktober, 25 graden, bijna geen wind. Het wordt een zware marathon, zal het niet het parcours zijn, dan is het het gevecht met de zon.



De eerste vier kilometer starten we in een grootte colonne door een mooi bosgebied. Daarna een mooi stukje strand, waarop een ieder zijn eigen tempo kan bepalen. Ik voel dat het goed warm is, maar het voelt allemaal best goed aan.  Het is eb, dus mooi strand om op te hardlopen. De eerste golfbrekers dienen zich aan, er zullen nog velen volgende de komende 35km. Ik wurm me er als een volwaardig atleet tussendoor.
Golfbrekers bij de marathon van Zeeland


De deltawerken dienen zich aan, we lopen lang Neeltje Jans. Ik merk dat dit mijn stukje is. Vele lopers haal ik in, en alles voelt goed. De warmte valt hier mee hiermee, lekker soepel gaat het.

Langzaamaan begint er een slagveld om mij heen zich af te spelen. Vele lopers beginnen met wandelen. Het is ondertussen tussen de duinen ook goed warm. Het publiek wat zich overal langs de route heeft opgesteld doet goed hun best om ons aan te moedigen, iedereen is enthousiast en lacht. De verzorging is goed geregeld en nergens tekort aan.
Verzorging


We belanden op het strand. Ergens tussen de 22 en 25 kilometer geeft mijn lichaam het op. Die vindt het wel prima zo op het strand, en hij stelt me voor om de zee in te gaan. Dat doe ik dan ook maar, en maak me spons nat, zodat ik wat verkoeling heb. De rondentijden zakken in. We komen langs een provisorische waterpost, prima.

Ik leg me neer bij de afgelegde rondentijden en geniet van het uitzicht en de mensen om mee heen. Bij de strandopgang wordt ik zo hard aangemoedigd dat ik er weer helemaal voor ga. Bij de 29km staat iemand die aangeeft op welk schema ik zit, als ik zo doorga 4:08. 4:08?!? Ben je betoeterd, ik wil 3:45. Maar besef mij dat ik dat never nooit meer ga compenseren. Hopelijk zit die man er een paar minuten naast.

Op de 30 krijgt ik cola en chocolade van Sabrina, en een flesje water, maar mijn hersenen werken niet meer en ik laat het flesje water staan. Maakt niet uit, vanaf hier is iedere 2.5km een verzorgingspost. En de zwaarste marathon begint dan ook hier, we moeten steile duinen op, trappetjes op en af. Slingerende paadjes met prachtige uitzichten over de zee. De laatste 10km loop ik met Stefan uit Terneuzen, we praten de laatste 10km weg. De rondentijden blijven egaal. We gaan het strand op, nog 1.5km, en dan strand af. 500 meter, heel veel enthousiast publiek schreeuwt mij naar de finish. Heeft de man van het schema op de 30km gelijk? Nog even over de zandheuvel bij de finish: Ja:

4:08:55

Bij de finish
We krijgen een mooie medaille en een mooi shirt, ik ben een uutloper!

Ik ben 315e geworden van de 1135. En bijna 500 uitvallers?! Achteraf gezien, een beste prestatie vind ik.
:-)


Was de marathon van Zeeland de zwaarste marathon van Nederland? Ja, hij was zwaar, maar dan voornamelijk door de hitte, ruim 25 graden. De organisatie moet een grote pluim krijgen, alles was goed geregeld, van logistiek tot drank en alles wat er tussen zit. Ook het publiek was helemaal top. Of het de mooiste was, weet ik niet, maar hij was zeker mooi!