Marathon Zeeland

Uutloper van 27 marathons

De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht

Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht

He, iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht

Alarmfase twee is hier nauwelijks nog berucht

Klokslag 12 uur, we vertrekken, 1600 deelnemers op weg in de zwaarste marathon van Nederland, de zeeland marathon. Toen ik mij in januari inschreef, spookten er beelden door me hoofd, harde wind, koud, regen, vloed, mul zand. En dan is het 1 oktober, 25 graden, bijna geen wind. Het wordt een zware marathon, zal het niet het parcours zijn, dan is het het gevecht met de zon.

De eerste vier kilometer starten we in een grootte colonne door een mooi bosgebied. Daarna een mooi stukje strand, waarop een ieder zijn eigen tempo kan bepalen. Ik voel dat het goed warm is, maar het voelt allemaal best goed aan.  Het is eb, dus mooi strand om op te hardlopen. De eerste golfbrekers dienen zich aan, er zullen nog velen volgende de komende 35km. Ik wurm me er als een volwaardig atleet tussendoor.

Golfbrekers bij de marathon van Zeeland

De deltawerken dienen zich aan, we lopen lang Neeltje Jans. Ik merk dat dit mijn stukje is. Vele lopers haal ik in, en alles voelt goed. De warmte valt hier mee hiermee, lekker soepel gaat het.

Langzaamaan begint er een slagveld om mij heen zich af te spelen. Vele lopers beginnen met wandelen. Het is ondertussen tussen de duinen ook goed warm. Het publiek wat zich overal langs de route heeft opgesteld doet goed hun best om ons aan te moedigen, iedereen is enthousiast en lacht. De verzorging is goed geregeld en nergens tekort aan.

Verzorging

We belanden op het strand. Ergens tussen de 22 en 25 kilometer geeft mijn lichaam het op. Die vindt het wel prima zo op het strand, en hij stelt me voor om de zee in te gaan. Dat doe ik dan ook maar, en maak me spons nat, zodat ik wat verkoeling heb. De rondentijden zakken in. We komen langs een provisorische waterpost, prima.

Ik leg me neer bij de afgelegde rondentijden en geniet van het uitzicht en de mensen om mee heen. Bij de strandopgang wordt ik zo hard aangemoedigd dat ik er weer helemaal voor ga. Bij de 29km staat iemand die aangeeft op welk schema ik zit, als ik zo doorga 4:08. 4:08?!? Ben je betoeterd, ik wil 3:45. Maar besef mij dat ik dat never nooit meer ga compenseren. Hopelijk zit die man er een paar minuten naast.

Op de 30 krijgt ik cola en chocolade van Sabrina, en een flesje water, maar mijn hersenen werken niet meer en ik laat het flesje water staan. Maakt niet uit, vanaf hier is iedere 2.5km een verzorgingspost. En de zwaarste marathon begint dan ook hier, we moeten steile duinen op, trappetjes op en af. Slingerende paadjes met prachtige uitzichten over de zee. De laatste 10km loop ik met Stefan uit Terneuzen, we praten de laatste 10km weg. De rondentijden blijven egaal. We gaan het strand op, nog 1.5km, en dan strand af. 500 meter, heel veel enthousiast publiek schreeuwt mij naar de finish. Heeft de man van het schema op de 30km gelijk? Nog even over de zandheuvel bij de finish: Ja:

4:08:55

Bij de finish

We krijgen een mooie medaille en een mooi shirt, ik ben een uutloper!

Ik ben 315e geworden van de 1135. En bijna 500 uitvallers?! Achteraf gezien, een beste prestatie vind ik.
:-)

Was de marathon van Zeeland de zwaarste marathon van Nederland? Ja, hij was zwaar, maar dan voornamelijk door de hitte, ruim 25 graden. De organisatie moet een grote pluim krijgen, alles was goed geregeld, van logistiek tot drank en alles wat er tussen zit. Ook het publiek was helemaal top. Of het de mooiste was, weet ik niet, maar hij was zeker mooi!

Verslag van omroep zeeland: http://www.omroepzeeland.nl/video/warmste-marathon-zeeland-ooit

En mijn finish, even doorspoelen naar 10:40
http://www.omroepzeeland.nl/video/finish-marathon-zeeland-1600-1615-zaterdag

Foto's:
https://picasaweb.google.com/103150819079645348949/Kustmarathon
http://fotorunner.mijnalbums.nl/
http://www.mijnalbum.nl/Album=OBI6KJKC

Verzameling van blogs over de Marathon Zeeland:
http://mauricesteketee.wordpress.com/