Trail des Croix

Start

Als ik dan eindelijk aankom in Francheville is meteen te merken dat dit rustige dorpje is ingenomen door afgetrainde hardlopers met professionele uitrusting. Ik voel me er meteen helemaal thuis.

De keus is 17 of 35 km. Ik weet op voorhand al dat klimmen niet mijn ding is, maar ja, als ik 35km kan kiezen dan doe ik dat ook. Ze geven aan dat het 1000 hoogtemeters zijn, het zal wel meevallen denk ik, in de Ardennen hebben ze toch geen steile bergen?

Vlak voor de start krijgen we een briefing in zowel in het Frans als Nederlands. Daar gaan we, iets van 100 man, al snel duiken we het bos in en gaan we met een noodtempo over een single track met allemaal boomwortels. Links van ons een riviertje. Ik hoop met alle macht dat ik geen smakker ga maken en daarin beland. Ben ondertussen blij met alle trainingsuren in het bos van Beetsterzwaag. Na een paar kilometer gaan we klimmen, mooi moment om de snellere lopers te laten passeren. Maar ik merk al snel dat blijkbaar bijna iedereen snel is, en loop dus al vrij snel achteraan.

Eerste doorkomst

We moeten riviertjes oversteken, door hoog gras rennen, modderige smalle paadjes, paadjes met gravel, en dat allemaal in een super mooie omgeving. Ik loop alleen, en kom bij een rivier uit, ze hebben enkele palen neergelegd. Ik kijk bedenkelijk, hoe ga ik daar overheen komen zonder in het water te vallen? Alle lessen van Ultimate Survival van Discovery vliegen door mijn hoofd. Ik besluit de beste methode, de houterige-ik-doe-het-op-mijn-manier. Aangekomen aan de overkant loop ik tegen een bergwand op. De route geeft aan omhoog. En ja, er lopen daar lopers. Dus ik ga ook. Klim lijkt eindeloos te duren, ik kijk maar niet naar beneden en ga ook maar niet bedenken wat er gebeurt als ik misstap.

Drankpost bij de 8km, de volgende is bij 19km. De route blijft mooi, ik loop soms alleen, soms in een groepje. Hardlopend klimmen zit er niet in voor mij, lekker rustig aan. De streeftijd van 4 uur gaat toch niet meer lukken. En dan veel lawaai achter mij, een horde hardlopers achter mij of grote groep zwijnen? Geschrokken kijk ik, het zijn twee grote reeën die vliegen achter mij langs, wow.

De drankpost bij de 19km is een feestje, cola, chips, koekjes, sultana, alles is er. En weer door, genieten van de trail. Grootste gedeelte loop ik nu alleen, verdwalen zit er niet in, de route is erg goed bewegwijzerd.

Meeste gedeelte van de route gaat door plekken die ikzelf nooit zou doen, de paden zijn ver te zoeken, of liggen verscholen onder een laag hoog gras, het is toch nog best warm, maar een windje zorgt voor verkoeling.

De drankpost bij de 28km is ook weer goed voorzien, zonder cola dit keer maar verder prima. Ik loop nog steeds helemaal alleen door het bos met zijn al zijn hellingen, aftellen, ik merk opeens dat ik toch wel een stukje herken, en de Garmin geeft idd aan dat dit stuk al eerder gelopen is, het is het stuk waar we over de boomwortels heen vlogen, nu heb ik alle tijd met dit tempo om ieder
e boomwortel uitvoerig te bestuderen, en de finish komt in zicht.

Na vier en half uur, 55ste van de 72 deelnemers, meld ik mij op een gezellig pleintje, waar de bbq goed heet is, en het bier goed aftrek vindt.

Was een mooie ervaring, heb genoten van de omgeving en dingen gedaan die ik niet eerder heb gedaan met hardlopen. Trail was top georganiseerd, goede bewegwijzering en behulpzame vrijwilligers. Zeker de moeite waard om een keertje Trail des Croix te doen!