Amsterdam marathon

marathon 54

Dinsdag besluit ik om mee te doen met de marathon van Amsterdam. Ik mag meedoen onder de naam Viola. Omzetten is zo gedaan, vrijdag startnummer ophalen en t-shirt. Ik krijg een dames t-shirt aangeboden, en vraag of ik een mannenshirt kan krijgt. De beste mevrouw geeft aan dat ik het bij haar collega moet regelen die naast haar staat. Dus in die rij staan, en meteen krijg ik een mannen t-shirt, ik denk dat ze van de gemeente waren. :)

Zondag kan ik zonder veel wandelen het stadion bereiken, spullen afgeven en stadion inlopen. Dat geeft toch wel even een kippenvel momentje om hier te lopen. Startvak opzoeken, daar aantal bekenden gesproken. De tijd vliegt, daar is het startschot! Groot applaus door het stadion, mooi! Gaat nog ruim 10 minuten duren voor we we mogen starten. Er klinkt nog 1 minuut applaus voor de overleden burgemeester. Het komt niet helemaal over.

Dan passeren we eindelijk de startstreep, dit is mooi, tribune vol, in het stadion, genieten! Stadion uit, straat uitlopen, en we zijn in het Vondelpark. De stad leeft gewoon door, de Ansterdammers doen allemaal hun ding, we krijgen her en der wat aanmoedigen. Het is druk op het parcours, ik kom niet in de flow en ben voornamelijk bezig met een weg te zoeken tussen alle voeten van andere.

We duiken onder het rijksmuseum door, dat is wel even uniek. We worden ingehaald door een schreeuwende vrouw op een fiets, we zouden haar leven compleet verruïneren, de stad was helemaal afgezet, precies waar zij wilde fietsen. Ondertussen staan we bijna stil op het parcours, te veel mensen voor de krappe bochten.

De drankposten zijn een ramp, iedereen duikt op de kraampjes, die aan één kan van de weg staan. Het is onmogelijk om water te krijgen zonder te wandelen.

De drukte en het zoeken naar de weg blijft zo doorgaan tot 26km. Ondertussen geniet ik wel van het tempo als ik even vrij kan lopen. Alles voelt goed, het gaat soepel, om mij heen veel Frans en Spaans toch een beetje buitenland gevoel. Het begint warmer te worden, maar niet te warm, prima!

Na de 26km verlaten we de Amstel. De wegen worden breder, iedereen kan zijn eigen weg lopen. Publiek begint ook enthousiast te worden, nu begint het echte genieten. Tempo houd ik vast, vele lopers gaan wandelen, ook groot aantal die de hekken proberen om te duwen. Of zullen ze last hebben van kramp?

Aftellen is begonnen, verzorgingsposten blijven drama, maar zijn wel prima voorzien van isostar en sportgel, water en sponzen. Ik passeer grote groepen mensen langs de kant, leuk dat er zoveel zijn. Opvallend is dat ze allemaal met hun fiets er staan, en stoïcijns voor zich uitkijken. Ik besef me dat ze allemaal wachten om het parcours over te mogen steken....

We naderen het Vondelpark, krijg nog even een aanmoediging, doorbijten nu. Vondelpark uit...vanochtend stond hier toch het stadion.......het is blijkbaar opeens een dikke kilometer verplaatst. Genieten van de laatste kilometer. Daar is het stadion, nu echt aftellen! Met een grote lach kom ik over de finish, 3:53:02. Erg tevreden, zo een week na Eindhoven.

Volgend jaar weer? Ik denk het niet, te druk waardoor je niet je eigen tempo kan bepalen, verzorgingsposten waren een drama, publiek deed redelijk zijn best, starten en finishen in stadion is wel uniek.